Te laat ...

Wij zitten hier lekker in het zonnetje ver verwijderd van Nederland. En voor 10 jaar terug was het ook prachtig weer in Nederland. Hoe ik dat nog zo weet?...., nou dat is niet zo moeilijk .... Het was namelijk de trouwdag van mijn dochter en dat mag je toch wel bijzonder en speciaal noemen.

Wat zag ze er prachtig uit! en ook mijn schoonzoon natuurlijk. Het was een prachtige dag met een mooi feest! En dat alles is nu al weer 10 jaar geleden...

We zijn nu 2 lieve  kleinkinderen verder ..., waarvan de 1e (Een jongen) in november al weer 9 jaar wordt en de 2e (weer een verlengstukje) 4 jaar is. We hebben ze voor het laatst gezien in Duitsland aan de Moezel toen het hele gezinnetje ons kwam verblijden met een bezoek.  Wat was het gezellig!

Vorige week zat ik mij al te verkneukelen. Zou ze vandaag een mooi boeket gaan sturen ..., maar al wat bij hun aankwam ... geen boeket. Vanavond om 10 uur, toen ik even nostalgisch filmpjes zat te kijken van mijn kleinkinderen, schoot deze speciale datum weer door mijn hoofd.... ennnnn ... deze datum was vandaag ... en dus helemaal vergeten.

Kon mijzelf wel voor mijn kop slaan ... (Maar dat doe je natuurlijk niet ..., want dat doet pijn ...), maar heb wel gelijk de telefoon gepakt en hun alsnog gefeliciteerd! met de mededeling dat het bloemetje nog wordt bezorgd!

Heel jammer dat ik weer eens te laat was ... Dit gebeurd mij namelijk wel vaker ..., lijk daarin echt op Stoffel de Schildpad. Maar geloof mij ... het doet mij waarschijnlijk meer pijn dan degene waar het om gaat ... Tenminste ... dat hoop ik dan maar ... , want eerlijk gezegd ..., zou ik zelf ontzettend sneu zijn, wanneer het mij zou overkomen. Maar mijn moeder was daarvoor te correct in allerlei data. Die vergat echt niets ... en met liefde kijk ik daarop terug. 

In ieder geval had mijn dochter met haar gezinnetje ....een leuke dag gehad en vanavond waren ze heerlijk uit eten gegaan. Alleen met hun tweetjes ..., zonder kinderen. Wel uitgelegd aan de kinderen, dat deze dag voor papa en mama speciaal was dat dit even hun qualititime was samen.

Al reizend in onze camper hebben wij zo ook onze qualititime en zo ontmoeten wij vele gepensioneerden die ook volop genieten van deze .... 'time' , waarin er geen klok op je rug meer wordt meegezeuld.  We hebben de tijd aan onszelf ...

Alleen ..., sommige dingen kan en mag je natuurlijk niet vergeten ...

Mea culpa,  mea maxima culpa ....