Vanmorgen stonden we om 9.00 uur bij Witoma voor de deur.  Bij binnenkomst werden we gelijk door Koen (verkoper)verwelkomt en stond Arno (monteur) voor ons klaar om de zaken met ons door te nemen wat er aan de camper gedaan moest worden.

De hoofdzaken, waren natuurlijk een nieuwe deur in de garage. Een nieuwe hor ... en de koelkast. Daarnaast hadden we nog een aantal kleine punten. punten. Een lampje wat stuk was, een blindering dat wat stroef liep. Ook gevraagd of er misschien een controlebeurt nodig was en jaarlijks moet je een  vochtmeting doen om i.v.m. de garantie.

Zo was er een heel lijstje wat gedaan moest worden, dus met een uurtje waren wij daar niet zo maar weg.

Terwijl de monteurs aan het werk gingen (Niels was nog ziek) installeerden wij ons binnen in de zaak. Gelijk werd er koffie gebracht ... een praatje met de baas en intussen kwamen er mensen binnen ..., die of een camper wilden gaan kopen en een paar stellen die voor de oplevering van hun camper kwamen.

We hebben rustig kunnen slapen voordat iedereen hier om ons heen weer aan het werk ging. We staan naast een Internationale leverancier van kippeborstfilet. De vrachtauto's rijden af- en aan.  Ongelooflijk dat er zoveel kip wordt verwerkt in dit bedrijf. 

We hebben onze tijd doorgebracht met puzzelen en de tablet ...  Gewoon een ontzettend luie dag.  Ach ..., daar  zijn we de laatste maanden ook wel aan gewend geraakt. Wat zeg ik? ... Thuis zijn we dat ook ... 

Vroeghhherrr werd er gewerkt, maar nu ... met alle moderne apparatuur en onze leeftijd  ..., nemen we het ervan.

Zoals we gisteren als  vermeldden,  staan we in de buurt van de dealer ...  Op een ... op zicht ... een mooi rustig plekje

Niemand had zo last van ons

Na een goede nachtrust  ..., zagen we geen zonnetje. Het was koud ... 10° en het regende. Jammer , heel jammer  ...,  maar misschien zou de zon onderweg nog gaan schijnen. We moesten nog een heel stuk ... en ergens zal de zon toch  of wel zijn?

De camperplaats was uitgebreid met een établissement in het water ... Allemaal heel leuk aangelegd.

Terwijl wij de koffie aan het zetten waren, werd er op de deur geklopt.  John deed open en daar stond een man in uniform, die 8 euro wilde innen. Raarrrrrr ..., dit was toch een gratis camperplek? Tenminste ..., vorig jaar nog wel. John vroeg daarom om een legitimatie ..., dit had hij niet, maar zou het in orde maken.  "Buro ...! Buro ... !" zei hij ... 

De tongval waarmee hij dit uitsprak en zijn handgebaar , die een richting uitwees, deed John denken aan Louis de Funes. John stapte uit de camper en volgde de man. Daar zag hij de politieauto staan en de betreffende man was aan het bellen. John begreep dadelijk, bij het zien van zijn auto, dat het geen nepagent was en maakte hem duidelijk dat het goed was.

8 euro voor de nacht en 2 euro voor een biertje.  De man nam dit hartelijk aan, nadat hij zijn telefoontje had gecanceld. 10 euro in het camperzakje en 2 euro er weer uit ..., die in zijn eigen zak belandde.  Vriendelijk nam hij afscheid en reed weg.

John ging gisteren bij aankomst al snel naar bed. Hij was heel moe  ...  Begrijpelijk,  want we hadden ook wel erg veel gereden. Beiden hadden we goed geslapen ..., zodat we vanmorgen weer vrolijk aan onze reis begonnen.

Voor John nu geen korte broek . ., maar een lange broek. Hij had het koud, zo vertelde hij ... 

Al snel reden wij een prachtige route! Wat is Frankrijk toch mooi ... in nu zeker met al die mooie kleuren van de herfst. Het zonnetje scheen ... het was warm in de camper en ook buiten was de temperatuur goed! 19 graden ... en dat in november!

Oké ... in Spanje was het warmer ... 23 graden, maar wanneer je om je heen kijkt , dan is Frankrijk veel schoner ... en veel groener. Ontzettend mooi land!

We hebben weer vaak even een tussenstop genomen ...   De benen strekken en dan kan ik ook even roken ...

We hebben goed geslapen ... Vlug koffie en ontbijt om daarna afscheid te nemen van iedereen.  Knuffels ... even praten en rond 10.00 uur de camper gestart

Deze keer hadden wij de 'snelste route' ingetoetst ... In de hoop dat dit ook sneller zou gaan. Vorig jaar hebben wij weet niet waar gezeten en dat wilden wij nu toch voorkomen.

Het beloofde een mooie dag te worden. De zon stond al heerlijk te schijnen ...

I.p.v. linksaf ..., werden we nu naar rechts gedirigeerd. Jammer ..., want nu konden wij niet op onze vertrouwde adressen boodschappen doen. Ach ... niet erg ..., want op de route zullen er vast ook wel winkels zijn.

Het leek erop dat deze route veel sneller ging ... We zaten al snel op de snelweg. Alleen het weerbeeld veranderde ook snel ... Geen zon meer te zien. Donkere wolken was het wat we zagen ... en ook de temperatuur daalde gestaag. Zo reden we veel met een buitentemperatuur van rond de 14°.  Maar we zaten ook berghoogte. Gelukkig was het in de camper lekker warm ... en zo bleef John gelukkig ook warm in zijn korte broek.

Onderweg een aantal keren gestopt om wat te eten, de benen te strekken en diesel te tanken.

We stonden verbaasd dat de zon vandaag de hele dag scheen. Er zou ook geen regen komen, maar veel wind ... , zo werd er aan ons verteld. Wel was iedereen bezig om de spullen op te ruimen of vast te zetten. Denk dan ook dat ik gisteren 'code geel" verkeerd geïnterpreteerd heb. Daarbij hebben wel wat windstoten gehad, maar om nu te spreken van storm? Dat gaat toch echt te ver ...

Morgen gaat het in ieder geval beter weer worden ... De temperaturen gaan vanaf morgen met stapjes omhoog. Volgende week wordt het hier weer prachtig weer, alleen maken wij dat jammer genoeg niet meer mee. Degene die nu aan het overwinteren zijn ...,  kunnen deze week dan wel vast mooi meenemen. 

Ook onze vrienden 'Bieleveld' kunnen, voordat zij over een week naar huis gaan ..., toch dit mooie weer nog even meenemen. Een mooie afsluiting  ...

Wij hebben vandaag de rekening alvast betaald.  Mocht bij deze betaling  een mooie sleutelhanger uitzoeken en terwijl ik daar naar keek, zag ik 2 horloges hangen. Vroeg aan de eigenaar wat de prijs van een horloge was. . John zijn horloge (de goedkope die we  hier  in Spanje gekocht hadden) deed het niet meer.  De eigenaar bood mij gelijk de horloge aan voor John ... Zei nog dat dat niet de bedoeling was. Wilde gewoon voor het horloge betalen.  Maar daar was geen sprake meer van . . Het horloge was voor John, omdat hij hun vriend was  ...  Hij had er nog maar 2.  Het logo van de camping stond erop ...

En John? John was en is er ontzettend blij mee  ... Zeker om het gebaar en om het logo ...

Vandaag weer wat kastjes achterin en de smalle kledingkast schoongemaakt en opgeruimd.   Tussendoor genoten van het zonnetje ...

Bieleveld appte of wij nog naar La Marina komen, maar dat gaan wij niet meer doen.  De weervoorspelling is voor morgen  ... meer wind en als wij dan nog weer aan het strand gaan staan,  dan is al mijn werk voor niets geweest. Voor je het dan weet stuift het zand weer door alle openstaande luiken en ramen naar binnen. We blijven daarom lekker hier ...

De vuilwatertank was vol en ook het schone water in de andere tank was bijna leeg. Daarom de 1 leeg laten lopen en en de ander vol ...  Het toilet geleegd en de camper aan de buitenkant goed schoongespoeld .  Zo staan wij in feite al startklaar voor zaterdag ..., want dan gaan we rijden richting het noorden.

Morgen (vrijdag) nog een rustige dag ... 

Vanmorgen waren we ook al vroeg gaan bellen om de jarige te feliciteren . Alleen was deze al naar school ... Ach te tijden zijn zo veranderd.  Vonden wij vroeger 9.00 uur al vroeg om in de schoolbanken te zitten. Nu moeten ze al om 8.00 uur op school zijn ...

Eén voordeel ... (of nadeel) Ze zijn om 14.00 uur al weer vrij.  Daarom 's middags nogmaals gebeld en uit volle borst voor Luca gezongen .  Hij was al verwend met cadeaus van zijn ouders en broertje en 's middag zouden opa en oma Roden, opa Leek en ome Marcel nog komen. En die komen ook vast niet met lege handen  ...

Zondag komt iedereen om Luca's verjaardag te vieren . . , dus wéér taart eten  ... 

Hieperde piep ... Hoeraaaa

8 november wordt Luca (kleinzoon) 10 jaar.  Zeiden we gisteren nog dat de tijd snel gaat ..., ook in kinderjaren gaat deze snel.  Zo krijg je een telefoontje dat de weeën zijn begonnen, zo gaan ze voor het eerst naar school en zo wordt hij al 10 jaar.

Natuurlijk hebben we een kaart gestuurd  ... (Zie hier onder)

En natuurlijk gaan we bellen!   Al zijn we er niet ...,  in gedachten zijn we er wél!

Bij het opstaan keken wij gelijk tegen het zonnetje aan. Dat is een beter gezicht dan gisteren.  Is het  - 'avondrood ..., morgen zon op brood' -   toch waar ...

Wat zaten buiten van ons kopje koffie en stokbrood te genieten en John opperde dat hij dit eigenlijk wel goed vond voor de laatste dagen.  In de zon was de temperatuur perfect, maar in de schaduw was het toch wel fris. De zachte wind was fris ... en aan zee zou dit ongetwijfeld nog frisser zijn. Toch een verschil met vorig jaar. Waren de temperaturen hoger ...

Gisteravond zat John net in de  koorts grens en vanmorgen was alles weer oké.  We hebben genoten van alle maanden dat we in Spanje zijn en hebben prachtig weer gehad. Daarom waren we het er beiden  over eens, dat we hier beter in de warmte konden blijven.  Aan het strand is het altijd een graadje frisser.

Terwijl we zo zaten te keuvelen  ..., kwam ik op het idee om alvast wat te gaan schoon maken in de camper.  Wanneer we naar het strand zouden gaan , had dat geen zin  ..., want zou het erg gaan waaien , dan was alles zo weer stoffig. 

Hier valt dat vast wel mee ... en wat schoon is schoon.  Zo begon ik dan langzaam aan voor in de camper om alles schoon te maken. Dashboard, ramen, tapijt, de grote dakramen + horren, kastjes ... en daarna de grote keukenladen en de besteklade. 

Tussen door een sigaretje in de zon en wederom een stokbroodje met gebakken ei. Langzaam aan zag je alles stofvrij en schoon worden. Toch weer een heerlijk gevoel dat we straks bij thuiskomst niet de hele camper nog moeten poetsen.

De spulletjes die we niet in de camper laten, gelijk bij elkaar gedaan en in de garage gelegd. Kunnen we dan zo mee naar huis nemen.

Op het moment dat wij vanmorgen wakker werden leek het of het zonnetje er door kwam. Dus vlug het bed uit ...

Alleen op het moment dat we buiten kwamen, zag het er toch heel anders uit. Dikke wolken ... en de beginnende zonneschijn was verdwenen. Nog geen regen, maar we wisten zeker dat dát niet uit zou blijven

Gaf het weer eerst aan dat het om 11 uur zou gaan regenen ..., een paar uur later werd dit 12.00 uur. En deze keer hadden ze gelijk  ... De eerste druppels waren nog kleine druppels ... in de zin of wij het nog niet geloofden.  Regende het ...?  Een aantal minuten later wisten we het zeker ... Dus vlug naar binnen. En daar zijn we gebleven  ...

Wederom vandaag een prachtige zonnige dag waar we van hebben genoten, door gewoon op ons stoeltje in de zon te blijven zitten. 

Wat gekeuvel hier en daar ... en dat was alles.  Morgen naar het strand ... althans dat lag helemaal in onze planning, ware het niet dat ze voor morgen ineens regen voorspellen. 

Tja ... we weten het inmiddels ... misschien wél regen ... of misschien niet!  Dus we kijken morgenvroeg hoe het er voor zal staan. Regent het, dan blijven we nog een dagje hier .  Is het bewolkt  ..., dan ook.    Maarrrrrr is de hemel strak blauw met zon, dan zetten we de wagen richting strand. We gaan het zien ...

Gisteren (vergeten te melden) kwamen de Engelse buurtjes naar ons toe met een doos chocolaatjes. Als bedankje voor de hulp die wij hadden gegeven bij het onwel worden van haar man. Heel lief ..., natuurlijk niet nodig ..., want in zo'n situatie is het heel normaal dat je hulp biedt.  Wél heel attent!  Het zijn werkelijk schattige mensen en dat stralen ze ook uit.

Het was vanmorgen gelijk mooi weer. Wat een verschil met gisteren. Ontwaken met een kop koffie en een broodje in de zon. ., tja dat is het leven!

We hadden besloten om hier vandaag nog te blijven. We hebben de koelkast gisteren op de stroom gezet ennnnnn .... hij deed het!  Zowel de vriezer als het koelgedeelte. Geweldig!  Nu konden we weer misschien weer voor een paar dagen inslaan, wat de laatste tijd niet mogelijk was. Ja het inkopen kon wel ..., maar dan was het de volgende dag voor de kliko. Eneh .., dat was niet de bedoeling.

Vandaag de stroom er weer afgehaald om te zien of de koelkast ook op eigen kracht werkte.  We waren optimistisch ... en ik misschien wel een beetje teveel. 

Vandaag was er markt in Santa Pola. Daar op de fiets heen en leuke dingen gekocht. Een ochtendjas voor John. Een trui en broek voor mijzelf ... Heel veel fruit en groente. 

Daarna naar de Dia (supermarkt)  Daar voor 2 dagen vlees ingekocht  en verse hamburgers. Altijd handig en lekker tussen stokbrood.  Verder nog vele andere zaken en nog vlug even gepind.  Daarna vlug weer naar 'huis". 

John was heel blij met zijn ochtendjas. Voordat we weg gingen wilde ik er eentje voor hem kopen ... hij vond dit niet nodig in de vakantie. Alleen nu de afgelopen dagen wat kouder waren en zeker in de morgen en avond, vond hij mijn ochtendjas toch wel lekker om zijn lichaam. Lekker in de zin van ... "warmte"  Zie je hem al voor je? Een zeer bruine, lange hoogblonde man in een rozeachtige ochtendjas. Het maakte  John niet uit.  John is John ... en wat anderen zeggen of denken  laat hem in die zin koud. Hij had het lekker warm ...

En nu ... nu heeft hij er eentje die niet meer rozig is ..., maar gestreept met vele kleurtjes.  Een echte mannen-ochtendjas , die mij misschien ook wel goed zal staan ... haha 

Op het moment dat ik thuis kwam ... aan John zijn cadeautjes gegeven en zelf ging ik dus gelijk de boodschappen opruimen Vlees in de vriezer, want voor vanavond hadden wij nog eten.

En dat was even een domper ... De vriezer vroor niet meer ...  In de koelkast was de temperatuur ook al sterk teruggelopen. M.a.w. .... zonder stroom geen goedwerkende koelkast.  We lieten hem nog wel aanstaan, want misschien koelde hij toch nog wel een beetje ... Dat konden wij nog niet helemaal goed bepalen.

Later zaten wij weer heerlijk in het zonnetje  ... Telkens hoorde ik een soort geluid met een  plofje. Ging dus even op onderzoek ... Het geluid kwam uit het rooster van de koelkast aan de buitenkant van de camper. Het was net of er telkens iets vonkte met een plofje om het vlammetje van de koelkast weer te laten branden. Het 'plofje moest dan het gas zijn ... (te veel aan)

Wij vertrouwden dit niet en daarom de koelkast maar weer helemaal uitgezet. Het vlees eruit gehaald ... en dit in de garage gelegd. Het koelste plekje van de camper. De avonden en nachten zijn nu kouder  ..

Morgenvroeg gelijk soep maken  ..., dan is 1x vlees weggewerkt. 

Onze tijdelijke buurman is weer 'thuis'. Gisterenavond na 12 uur waren ze weer bij de camper.  Vanmorgen stond hij al weer fris en fruitig naast zijn camper.  Uitdroging was de reden geweest en ze hadden hem gelijk een infuus gegeven met natrium. Ook zijn hart was gecontroleerd.  Ze waren ontzettend te spreken over de behandeling in het ziekenhuis. Alles was keurig verzorgd en ze waren blij dat alles weer in orde was.

We werden vriendelijk bedankt voor onze goede zorgen ... en wij waren blij om hem weer gezond terug te zien. 

Het weer was niet wat wij hadden verwacht en zoals de voorspelling was. De verwachting was om weer in de warme zon te kunnen zitten en i.p.v. het zonnetje dreven er dikke donkere  wolken over. Meerdere personen liepen in t-shirt en korte broek en ikke? Had toch maar een trui en lange broek aan gedaan. 

We besloten om maar niet te gaan lopen. Het zag er niet uitnodigend uit, al heeft zich vanmiddag toch nog even laten zien en dat was gelijk weer aangenaam.

Al valt het weerbeeld wat tegen,  het camperleven bevalt ons goed! Het is hier ..., zo vaak wij in Santa Pola zijn geweest nog nooit zo druk geweest. Gaan er weer mensen weg ... even zo snel komen er weer anderen voor terug.

Vanmorgen vertrokken onze Deense overburen. Ze spraken goed Engels. Ze wilden graag betalen, maar de eigenaren waren niet aanwezig. Na even geld bjjj ons gewisseld te hebben, hebben zij het verschuldigde bedrag in de geldbox gedaan.

Naast ons stonden Duitsers in een grote concorde. Wisten ze iets niet, dan werd dat aan ons gevraagd. Zo ook gisteren over brood. Keurig hielpen wij hun, zodat zij 2 baquettes konden bestellen. Vanmorgen zei hij dat hij op brood stond te wachten en geen eigenaar zag. Heb hem gewezen naar de plek waar het brood 's morgens ligt.  Blij liep hij even later met 2 grote stokbroden naar zijn camper. 

Vanmiddag hoorden wij van de eigenaar, dat zij waren weggereden ..., zonder te betalen. Zowel voor de staanplaats als voor de broden.  Overal wist hij ons voor te vinden met zijn vragen, maar toen het op afrekenen aankwam  ..., zijn ze ineens doofstom.  Te erg voor woorden gewoon ...  Rijden in wagen rond die de meeste mensen niet kunnen betalen en durven dan van  een hardwerkende iemand ... het luttele bedrag dat betaald moest worden, doodleuk in eigen zak te steken.  Walgelijk !

De eigenaar ... zei heel toepasselijk  "Het is niet mijn probleem , maar het is hun probleem!"

en zo is het ... ! 

Eens komt boontje om zijn loontje  ...

De hele nacht is John in de weer geweest ... Hij was in de diaree. In het begin had ik dit niet door. Toen hij eraf ging..., hield ik mij muisstil. Ik hoorde hem rommelen en dacht dat hij bezig was om zijn toeter te pakken. Gelukkig hoorde ik niets  ..., dus dacht: "Hè hè ... hij laat mij slapen" Even daarna hoorde ik hem weer rommelen ... Op dat moment dacht ik: "Nu verstopt hij zijn toeter"  Haha ... was zo met die toeter bezig, dat ik nergens anders aan dacht.  

Na een tijdje stond ik ook op. John zat in zijn stoel en vertelde wat er aan de hand was. Toen pas kreeg ik door wat er aan de hand was. Keek op de klok en het was nog maar net 4.00 uur geweest. De nacht was nog niet om ... hoefde er in  feite helemaal nog niet af, maar was toch blij dat ik John even bij kon staan.

Samen even gezeten om daarna weer op bed te gaan. Al was dit weer van korte duur ...

's Morgens scheen de zon en de lucht was schoon. Het beloofde een mooie dag te worden  ...  Al snel zaten we in de zon. Zalig gewoon om de warmte weer te voelen  en de korte broek voelde weer goed aan. Alleen was John af en toe heel duizelig en moest hij zich vasthouden wanneer hij ging staan. Zijn bloeddruk was weer wat lager als normaal . . en zijn hartslag was 114.  Even later weer opgenomen en toen was zijn hartslag 112.  Suiker was goed  ...  Nog maar een blikje Aquarius ... en veel blijven drinken. We zouden het in de gaten houden.

Onze Nederlandse buren kwamen afscheid nemen . Eerst wilden zij naar La Marina gaan om nog even te detecteren ... en dan langzaam naar het zuiden trekken. Zij blijven hier in Spanje overwinteren. We hebben er leuke en gezellige buren aan gehad met leuke gesprekken . Even daarna reden ze de poort uit.   That's Camperlive ... Komen en gaan ... Dag mensen en nog bedankt voor het lekkere ijsje van gisteren!  Veel plezier en geluk met het detecteren!

De stoelen wat gedraaid om recht in de zon te kunnen zitten. Even een klein wasje gewassen  tot de Engelse buurman voorbij liep. Hij had niet goed geslapen . . Had last van zijn buik en was duizelig. Hij had de hele nacht niet  goed geslapen, want was heel erg in de diaree  ... Raar hetzelfde dan dat John had.  Zij wisten ook niet waar het aan kon liggen.

John zat weer net met een blikje Aquarius in zijn handen en adviseerde hem om dit ook even te gaan drinken.  Moet in ieder geval heel goed zijn, volgens de Spanjaarden en  'Lollie' de Portugese vrouw die wij op Malaga Beach hadden ontmoet.

Wat een rust vanmorgen ... geen getoeter ... en rustig opgestaan. Bijna geen wind, een heldere lucht ... Het zonnetje scheen, dus het werd een mooie dag. 

Snel een kop koffie, een vers stokbroodje en later een warme douche. De korte broek en slippers werden weer aangedaan. Dit is Spanje....

We zaten uit de wind en dan is het warm ... Aan de zon ligt het niet. De wind was iets sterker geworden en wat aan de frisse kant.

De hele dag morgen hebben we aangekneuterd en vanmiddag ging ik op de fiets naar de winkel. Wilde naar de "Mercadona" (supermarkt) om nog wat creme te kopen. En dan natuurlijk ook de verdere boodschappen meegenomen. Nog bij de Chinees rondgesnuffeld  ... de laatste zaken te kopen, want het einde komt voor ons in zicht. Nu nog rustig de tijd om even rond te kijken, want wanneer we weer op het strand staan, dan kan ik in Altet deze  winkels niet vinden.  

John wilde even gaan lopen omdat hij de energie in zich voelde borrelen. Hij zou mij dan tegemoet lopen.Hij zou wel zien hoe ver hij zou komen..  

Daar ikzelf een hele tijd weg was geweest, was hij al wel gaan lopen en een héél stuk. Schrok er bij thuiskomst van dan hij zover had gelopen. De weg loop ook nog iets naar beneden en om dan weer terug te lopen is dan toch net even zwaarder. Op de fiets merk ik dit heel erg en dan gaat hij ook een tandje hoger ...

Jammer dat ik zo laat terug was, want had dit ontzettend mooi gevonden om hem zo ver van de camper te zien. In ieder geval was John blij dat hij er in feite geen moeite mee had gehad. Dit is dan ook echt een hele stap vooruit ...

In de 1e week dat wij terug waren op het strand "Platja Altet" in Alicante vond ik bij een wandelingetje een toeter. In feite was het een dom ding ..., maar nam het toch mee naar de camper en liet het aan John zien. 

Had ik dit nu maar nooit gedaan, want John vond en vindt het een leuke toeter. Hij grapt hierover  ...dat wanneer hij 1x toetert, dat ik dan moet komen en wanneer hij 2x toetert,  dat ik dan moet gaan. De eerste dag toeterde hij er op los ...  Dacht daarbij  even dat hij "kinds" aan het worden was.  Liet hem dan ook maar zijn gang gaan in de hoop dat hij er wel snel flauw van zou worden.

Een verkeerde gedachte ...

De volgende morgen toeterde hij mij wakker. Dit vond ik wat minder leuk en bij het op bed gaan pakte ik stiekem de toeter en verstopte deze. 

Jammer genoeg was John de volgende morgen zelf nog in diepe rust, toen ik al naast mijn bed stond. Laat in de morgen miste hij pas zijn toeter.  We hebben er smakelijk om moeten lachen dat hij "zoek" was ...

Gelukkig  ... begon John de toeter een beetje te vergeten ... tot hij vanmorgen vroeg er ineens weer vrolijk op los toeterde ... Lag nog heerlijk te slapen en werd door zijn getoeter gewekt. Dit werd door mij echt niet gewaardeerd en hem dat ook duidelijk gemaakt. Als antwoord kreeg ik nogmaals een toeterend geluid te horen als antwoord. Ja ja ... met het ouder worden neemt de "kindsheid" toe ...

Ach ..., ben er maar af gegaan om alvast koffie te gaan zetten. Terwijl ik daarmee bezig was ..., keek ik met een scheel ook naar de klok. Op de klok was het pas 8.30 uur. Daar wij deze afgelopen weekend nog niet hadden terug gezet, was het in feite nog maar 7.30 uur. De nieuwe wintertijd.

Daar sta te dan in je nachthemdje met je goede gedrag in de Spaanse herfstkou . Het was maar 7° .  De koffie begon te pruttelen en John lag nog onder zijn dubbeldikke dekbed.

Gelukkig was de gevoelstemperatuur niet meer zo koud, want de snijdende wind was verdwenen. Het was windstil ... en daarom kon ik in mijn inmiddels aangetrokken duster buiten genieten van mijn sigaretje.

Rustig zaten wij later samen aan de koffie ...    Zonder stokbrood dit keer, want die zou door de campingbaas pas om 9.00 uur meegebracht worden. En dat was het nog lange niet ....

De bewuste toeter 

Wat hebben we heerlijk warm geslapen onder onze dubbele dekbed. Dit was ook wel nodig, want het was koud!  Ook vanmorgen was het koud ..., dus maar snel weer de lange broek, trui en winterlaarsjes aangedaan. 

Paco vertelde ons dat het rond 12 uur zou gaan stormen en regenen. Ook de weersite sprak hierover. Daar de zon zich toch liet zien ..., zaten we toch nog even heerlijk buiten. De camper hield voor het grootste gedeelte de wind tegen en door de stoelen met de rug naar de rest van de wind te draaien ... was het toch nog even lekker. Aan de kracht van de zon lag het niet. De wind was snijdend.

Op een gegeven moment . ., kijkend naar de klok ... toch de fiets uit de garage gehaald. Wanneer het weer slechter zou gaan worden en wij verplicht een aantal in de camper moeten vertoeven, dan is het toch wel fijn dat er ook wat te eten is. Ennne. . dat was er bijna niet meer.  

John vond dit niet zo'n goed idee.  Voordat je het weet begint het straks te regenen met dikke windstoten en dan kun je maar beter niet op de fiets zitten ... Heb je liever veilig thuis.  Jaaaaa ...ben ook liever veilig thuis, alleen we moeten wel te eten hebben. Alleen het stokbrood dat hier bezorgd wordt, daar zullen wij toch niet genoeg aan hebben en daarbij is de shag ook bijna op. 

Dus over mijn dikke trui nog een bodywarmer aangetrokken en daar ging ik.  Voor dat ik wist was ik al in Santa Pola. Eerst naar de bank. Het was er druk, dus keurig gewacht. Met weer een volle portemonnee op naar de 'tabaco' en daarna naar de "Dia"  Een Spaanse supermarkt, dat toevallig in dezelfde straat aanwezig was ...  Het was een kleinere versie van de grote , maar waarom dan moeilijk doen ...  Deze winkel zal ook vast wel mijn benodigde spullen hebben.

Met een volle tas en de fietstassen vol reed ik terug richting camper.  Had het niet koud en vond het zelfs leuk om even te fietsen.  Tevreden kwam ik op de camperplaats aan. John liep net met wat vuilnis naar de prullenbak. Lachend en blij werd ik binnen gehaald, want was  voor de storm en regen, weer veilig thuis.