Nederland ...

Gepubliceerd op 12 november 2018 om 23:58

Na een goede nachtrust  ..., zagen we geen zonnetje. Het was koud ... 10° en het regende. Jammer , heel jammer  ...,  maar misschien zou de zon onderweg nog gaan schijnen. We moesten nog een heel stuk ... en ergens zal de zon toch  of wel zijn?

De camperplaats was uitgebreid met een établissement in het water ... Allemaal heel leuk aangelegd.

Terwijl wij de koffie aan het zetten waren, werd er op de deur geklopt.  John deed open en daar stond een man in uniform, die 8 euro wilde innen. Raarrrrrr ..., dit was toch een gratis camperplek? Tenminste ..., vorig jaar nog wel. John vroeg daarom om een legitimatie ..., dit had hij niet, maar zou het in orde maken.  "Buro ...! Buro ... !" zei hij ... 

De tongval waarmee hij dit uitsprak en zijn handgebaar , die een richting uitwees, deed John denken aan Louis de Funes. John stapte uit de camper en volgde de man. Daar zag hij de politieauto staan en de betreffende man was aan het bellen. John begreep dadelijk, bij het zien van zijn auto, dat het geen nepagent was en maakte hem duidelijk dat het goed was.

8 euro voor de nacht en 2 euro voor een biertje.  De man nam dit hartelijk aan, nadat hij zijn telefoontje had gecanceld. 10 euro in het camperzakje en 2 euro er weer uit ..., die in zijn eigen zak belandde.  Vriendelijk nam hij afscheid en reed weg.

Jammer dat hij niet wat vroeger was gekomen, want inmiddels waren er al 5 campers weggereden. Zo liep zijn gemeente toch mooi 40 euro mis. Zonde toch ...

Eindelijk kwam de camper in beweging en gingen we rijden ...  Wederom hebben we genoten. Het grootste gedeelte was een genot om te rijden. Een prachtig gebied en ook nog eens net al die mooie herfsttinten.  Ook reden wij een heel stuk dood velden, die alleen bestemd waren voor suikerbieten en groente. 

We reden door Orléans, de rondweg van Parijs, waar het weer ontzettend druk was en zo door naar boven ..., richting België.  Vorig jaar hadden wij nog in Brussel gestaan, maar nu lieten we Brussel liggen en reden richting Antwerpen . 

Gezien het aantal kilometers dat wij nog moesten rijden   (iets meer dan 200 km), hadden wij besloten om door te rijden naar Nederland. In de omgeving van Rosmalen, zouden wij dan ergens op een Camperplaats gaan staan. Op het moment dat wij dit even wilden gaan opzoeken, bleek dat de tablet leeg was. Dus konden we niet bepalen waar we naar toe zouden gaan rijden.

Daarom de navigatie door laten gaan richting Rosmalen. Wij staan in de buurt van de dealer op een illegale plek ...   We hopen dat we rustig kunnen slapen ...  De tablet is inmiddels een beetje opgelaten (14%) en zo kon ik dit stukje snel even schrijven.

Morgen zien we verder ... We zijn te vroeg in Nederland,  want de 15e hebben we pas de afspraak bij de dealer . Een paar dagen rust! en misschien dat we in Nederland de zon nog zien? De hele rit van vandaag  ..., kwam deze heel even om de hoek kijken bij Parijs om even zo snel weer weg te wezen ...

 

Zon of geen zon ... , wij zijn veilig in Nederland

en John is niet meer ziek!