Op het moment dat we vanmorgen opstonden was het bewolkt en fris ... Het zag er niet zo mooi uit ... "Wat gaan we doen? ... Hier blijven of naar de camping?" Wanneer het gaat regenen, dan wordt het hier een modderpoel ... en kunnen we hier misschien moeilijk wegkomen ...
Ach ... het regende nog niet ..., dus eerst maar even aanzien. Onze Nederlande achterburen stonden ook in dubio ...
De hele morgen hebben wij het zo een beetje aangekeken ..., toen opeens rond een uur of 12 het zonnetje doorkwam. Gelijk werd het warmer ... Wel voelden we af en toe een druppeltje en meer kwam er niet van ...
De achterburen wilden gaan fietsen naar de stad Alicante ... maar twijfelenden over wat donkere wolken ver achter ons. Ze hadden er geen zin in om al fietsend midden in een bui terecht te komen. Na wat overleg besloten ze om dan toch maar met de camper naar de stad te gaan.
Onze 2 Duitse buurtjes daarachter waren vanmorgen ook al vertrokken ... en zo kwamen er weer veel lege plekken.
Wij besloten om te blijven ... Het was intussen te mooi weer geworden. Daarom ging ik eerst maar even weer naar het winkeltje om onze dagelijkse zaken in te kopen en John installeerde zich buiten op de stoel in het zonnetje .
Weer 'thuis gingen we eten en zodoende zaten we in de camper ... Op dat moment kwam er een app'je binnen. " Bielefeld ist da .🤪" Haha ... daar waren ze weer.
Gelijk naar buiten en Karl had weer hele verhalen ... Over waar ze geweest waren, wat ze hadden gedaan en natuurlijk ook over de dagelijkse zaken. Op het moment dat hij over het heerlijke eten begon te vertellen ...kreeg hij gelijk weer honger ... Hoe meer hij er aan dacht, hoe meer trek hij kreeg. Het duurde dan ook niet lang of de auto werd weer gestart en reden ze richting Alicante. Voor een heerlijk bakje vlees met saus ...
We hebben ze weer uitgezwaaid en spoedig zullen wij ze weer zien en vertrekken wij van hier ..., dan zouden wij dat berichten.
Vanavond zaten wij rustig in de camper . We zaten net te eten ... Opeens begon het hard te regenen ... en nog harder en harden. Het weerlichten erop los ... en de bliksem schoot in het rond. Zo maar uit het niets ... We hadden niets in de gaten gehad ... Onze stoelen stonden nog buiten en ook de inloopkast lag nog voor de deur.
Nah ... We zijn maar gewoon verder gegaan met eten ..., want nu kon je toch niets meer doen. Rond een uur of negen werd het stil ... geen regen meer ..., maar eenmaal buiten ..., was het weer klossen-lopen en je glibbert alle kanten op. Het zand plakte onder de schoenen, zoals vroeger de sneeuw onder je klompen.
Heb de stoelen maar binnen gezet ... en de mat ligt nog buiten. Klets ..., maar dan ook kletsnat!
We bleven verder maar binnen ...