Gisteren hadden we kip meegenomen van de markt. Omdat deze warm meegenomen werd naar de camper, hebben wij daar gelijk even van gesnoept.
Zelf had ik mijn botje gelijk in het prullenbakken gegooid, maar John had deze buiten naast hem neergelegd. En daar ging het even mis ....
De mensen met de grote concorde camper hebben 2 hondjes. De ene zwart en de andere lichbruin/creme-wit. Ontzettend lieve en leuke hondjes ...
Deze kwamen met hun beiden ook even buurten met hun bazin, die met ze terug kwam van het strand. Opeens zien wij het lichtgekleurd hondje met een kippebotje in zijn bekje. Kippebotjes en hondjes samen, dat is niet zo'n goed idee. Dus gelijk haar bazin gewaarschuwd en die kreeg met moeite het botje uit zijn bekkie. .
En ach ... daar stond ze ... haar heerlijk hapje was haar afgenomen. Dat vond ik zo sneu (wel noodzakelijk) ..., dat ik naar binnen ging om voor beide hondjes wat kip zonder botjes te halen. Natuurlijk was dit zo maar in hun bekkies verdwenen. Vooruit dan ... haal nog wat. En tja ..., nu zijn ze dan ook niet meer bij onze camper weg te slaan. Steeds kwamen ze een kijkje nemen ... Opeens stond de zwarte al op de traptreden van onze camper en het duurde niet lang of ze was al binnen. Overal snuffelend op zoek naar de kip.
's Avonds hadden ze geluk, want toen hebben we nog wat van onze kip met hun gedeeld. Ze weten nu niet beter dan dat wij een kip -camper hebben en komen vaak even buurten ..., alleen de kip is op.
Vandaag was het weer een prachtige dag. Had er dan ook zin in om even te gaan snorkelen. Maar eerst namen we afscheid van onze Nederlandse buren die weer wat verder naar het zuiden gingen rijden. Misschien wel naar Roquetas de Mar.
Daarna gingen we het water in en zo kwamen we er achter dat er hier ook vis zat. Op het moment dat ik in de buurt van de rotsen in het water kwam, zwommen er heel veel vissen met mij rond. Wow daar wilde ik dan ook graag even met de camera naar terug.
Alleen kwamen er later wat donkere wolken overdrijven en we voelden een paar druppeltjes naar beneden komen. Tja ..., dan heeft het geen zin om te gaan ssnorkelen dus pakte alvast wat spulletjes in om te gaan douchen.
Op het moment dat alles klaarstond, kwam de zon weer door ... en ja ... toen kon ik de kans niet voorbij laten gaan, want je weet maar nooit wat de dag van morgen brengt.
De snorkel en camera gepakt ... waterschoentjes aan, want dan kon ik mij eventueel beter bewegen bij de rotsen. Zo gleed ik even verdeop dan ook het water in.
Wow ... wat mooi! Vele vissen zwommen voor mijn camera langs ... verschillende soorten, van klein naar groot. Zelf een krab kwam ik tegen. Ontzettend mooi! Waande mij gewoon in een paradijs.
Op een moment dat ik weer eens boven kwam ... zag ik een aalscholver op 1 van de rotsen zitten. Begon deze dan ook al van een afstand te filmen en probeerde steeds dichterbij te komen.Tot ik bij een grote rots aankwam ... De aalscholver zat nog vrij ver van mij af, maar kon hem wel mooi filmen.
Vanaf de aalscholver op de rots ... was er weer water dat steeds met lichte golven langs de rotsen bij de aalscholver naar binnen kwam. Aan het einde van dit watertje, zat ik achter de volgende grote rots. Omdat ik in de ene hand mijn camera had, durfde ik niet goed op de rots te klimmen en werd ook een beetje angstig, want wat als het nu opeens vloed zou worden? Dan zou ik helemaal geen houvast meer hebben en misschien wel door eventuele hogere golven een speelbal in het water worden en tegen de rotsen knallen.
Dacht bij mijzelf ... "Heb de aalscholver vastgelegd en ga nu maar weer terug en pak nog maar wat mooie beelden onder water"
Op het moment dat ik mijn hoofd weer onder water stak, was alle angst verdwenen en snorkelde zo bij verschillende rotswanden langs. Totdat ik weer mijn hoofd eens boven water stak. En wat zag ik? In plaats van dat ik verder terug was gegaan, was ik nu in het midden van het water tussen de rotsblokken in , waar ik eerst niet naar toe durfde te gaan. Was nu heel dicht bij de aalscholver en hij had niets in de gaten. Nog een klein stukje onder water en dan zou ik bij hem zijn.
Op nog geen meter afstand bij de rotsen waar de aalscholver opzat kon ik hem nu van dichtbij filmen. Het beestje had niets in de gaten. Hij had niet door dat ik pal voor hem zat ... Zelfs toen ik begon te praten, wist hij niet dat dat van mij kwam. Heb hem dan ook mooi in beeld gebracht en helemaal toen hij ook nog zijn gat achteruit deed om zijn behoefte met een grote straal achter hem in het water te laten landen. Tjonge ... wat een geluk dat ik dit zomaar mocht en kon meemaken.
Heel tevreden probeerde ik nog een stukje dichterbij te komen .... en ook dit lukte. Zat op nog geen meter afstand van hem. En opeens zag hij mij en vloog weg ...
Achteraf ben ik nog blijer met de beelden, waar ik dichterbij was gekomen. De eerste beelden en de allerlaatse beelden, werden namelijk vertroebeld door een grote waterdruppel die op de lens zat. Alles is daardoor in een waas opgenomen, waardoor het beeldmateriaal als onbruikbaar aangemerkt kan worden . Door de vele shots ... hebben we gelukkig de aalscholver goed in beeld kunnen krijgen.
De aalscholver is een vogel en wij ....?
zijn "Geluksvogels"