Vanmorgen reden er weer vele campers verder en er kwamen ook weer vele voor terug. De meeste hebben een hond/hondje bij hun ..., want deze camperplaats staat officieel bij een hondenstrand. Het is dan ook een drukke bedoening met al die honden die graag met de baas even de zee in gaan. Leuk voor ons om dit alles te aanschouwen. Er gebeurt steeds wel weer iets ...
Zo ging er ook een jonge dame met een heel klein Yorkshire'tje het water in ... Oftewel ..., wanneer zij het water in ging, liep de kleine haar gewoon achterna. Totaal niet bang voor de golven, die voor ons in het begin nog klein zijn ...., maar voor dit beestje natuurlijk erg hoog. Zij neemt de kleine dan natúúrlijk snel op haar arm en liep een beetje verder het water in.
Wij stonden op dat moment net met een Duitse vrouw te praten die met een camper tegenover ons staan ... Opeens xien wij de jonge dame in het water liggen en ze deed verwoede pogingen om de kleine Yorkshire vast te houden en om zelf weer overeind te komen. Dit lukte haar niet en de golven speelden met haar, zodat ook haar bikini niet meer op de goede plaats bleef zitten.
In een flits zagen we het gebeuren en ik rende er naar toe ... alle stenen trotseren ... al ging er wel even door mij heen ... "kom zelf niet te vallen"
Met een dankbare blik reikte zij mij het hondje aan ... En deze bracht ik naar haar vriendin die op blote voeten aan de rand van de zee stond. Even daarna had de jonge dame ook weer de kracht gevonden om op te staan en haar bikini weer goed te trekken. Helemaal overstuur kwam ze uit het water, druk pratend naar haar vriendin. Pakte de kleine en knuffelde deze haast dood.
De vriendin bedankte mij hartelijk, maar de jonge dame was nog helemaal de kluts kwijt ...
Dit zijn de dames met de kleine Yorshire
Zelf zijn we toch een aantal keren het water in gegaan, maar wanneer je er weer uitgaat ...., dan moet je echt heel goed oppassen en natuurlijk lag ik weer op mijn snufferd.
Later in de middag waren de golven weer onstuimig en besloten John en ik om er toch maar even niet meer in te gaan ...
Vanavond was heel sfeervol ... Velen zaten gezellig naast hun camper ... En zo ook wij.
We hadden nog een staartje lekkere wijn staan en besloten deze op te maken. Door alleen al naar de glazen te kijken, mrt daarbij een kaarsje ... werd John er zowaar romantisch van. Hij zei: " Wanneer er nu iemand langskwam met rozen, dan kocht ik er eentje voor jou" Lief toch? ..., maar intussen had hij wel alle worst opgegeten, zonder ook maar een stukje voor mij te laten liggen ... Hoezo romantisch? 🤣🤣🤣
Er staan hier zoveel campers ... Zij aan zij. .. met een kleine ruimte ertussen. En toch .... is het allemaal heel sfeervol!
We staan hier goed
en blijven, ondanks te stenen, wel even staan