Smaragd?

Gepubliceerd op 27 juli 2018 om 23:44

"Kijk eens wat ik gevonden heb? Een stukje smaragd  ... ", zei John vanmorgen en legde het kleinood op tafel.   Ik dacht er het mijne van ... , maar wanneer John het stukje glas als  smaragd ziet ..., laat het dan zo zijn.

 

We zaten buiten in de schaduw, want de zon komt aan de andere kant van de camper op. Voor mij totaal geen straf, want we zouden nog genoeg zon zien vandaag.  

We zaten te wachten op de bakker die hier rond 8.30/9.00 uur langs zou komen. Bij het kijken of er al een auto aankwam, spraken we met een paar buurtjes verderop ... Spaanse mensen ..., die ook op de bakker zaten te wachten.  Omdat wij geen Spaans spreken , legde ik mijn hand op mijn buik en maakte een knorgeluid, als teken. ., dat de bakker op moest schieten (honger)

De mensen begrepen mij en gebaarden dat zij nog wel brood voor mij hadden. Neeeeee ..., neeee  ...., neee  ..., dat hoefde niet! We konden best nog wel wachten hoor ...

Even daarna kwam ze bij onze camper en bracht ons een stokbrood. Ooooooo.... hebben wij nu toch de bakker nog gemist ? Wilde haar betalen ..., maar daar wilde zij niets van weten ..., met geen mogelijkheid .

 

Sneed het stokbrood, maar deze was niet lekker knapperig. Komt misschien door de olijfolie ... Boter en kaas erop , kop koffie erbij en zo zaten we buiten te eten. Tot we meerdere keren een claxon hoorden ... watttttt ... is dat de bakker?  Ja ... hoor .... nu kwam de bakker pas. Vandaar dat het brood niet lekker knapperig was. Het was gewoon van gisteren  ....

Vlug naar de bakker gelopen 2 stokbroden gekocht  (1 retour aan de buren) en 2 lekkere gebakjes om op het strand op te peuzelen. 

Rond 11.30 uur ging John naar het strand en ik liep weer terug om even naar de winkel en de markt te gaan.

We zitten hier tegen een kleine plaats La Cala del Moral aan. We dachten gisteren dat we voor Malaga stonden, maar dit was een foutje. We staan 12 km verder dan Malaga.

Op de markt weer 3 shirts voor John kunnen scoren van 5x XL.  Tevreden reed ik dus weer terug, langs het strand van deze plaats. 

De boodschappen vlug opgeruimd,  badpak aan en vlug naar John.  Wilde nu toch ook wel heel graag even in het water. Er liggen hier wederom veel stenen.  Grotere stenen dan op de vorige plaats... Het kleine"paradijsje" zoals we er nu tegen aankijken.. Het is hier niet zo mooi ..., maar wel veel meer mensen en dus leven om ons heen.  Veel Spanjaarden,  en paar Duitsers en en aantal Fransen.  Vanavond zijn er vele campers bijgekomen,  maar jammer genoeg staan wij als enige Nederlands hier op deze camperrplaats. 

Samen gingen we het water in.  John had minder moeite met de stenen dan ik.  Viel zelf al en keer, maar gelukkig ging het goed. 

 

Op het moment dat we het water uitgingen,  zag ik er toch wel een beetje tegenop om weer over dee stenen te gaan.  Geen probleem zei John ... gewoon doorlopen ...

Oké ... dat deed ik ... en daar lag ik ...  Voorover in het water. Wilde opstaan ..., maar de volgende golf dloeg mij weer voorover. Op het moment dat ik weer op wilde gaan staan, zag ik naast mij ook iemand spartelen . Het was John ... ook hij was onderuit gegaan. Beiden kwamen we proestend op het strand aan. 

Gelukkig hebben wij ons niet bezeerd ...en konden er beiden om lachen. Het enigste vervelende hieraan is je badpak vol met stenen loopt ... Dat wordt weer kletteren wanneer je je badpak uitrekt.

Dit is het strand  ... 

Immigranten  ... in de buurt van Cádiz op het strand  De Guardia Civil probeerde hun nog tegen te houden, maar dit lukte hun niet. De immigranten stormden get strand op door de zonnende badgasten heen ... 

Bij het zien vann dit filmpje vanavond , zeiden John en ik tegen elkaar dat we een goede keus hadden gemaakt om gisteren terug te rijden. Het heeft zo moeten zijn. Hier zit je toch niet op te wachten?  De stranden rond Cádiz lag in onze route ... En omdat je niet weet wanneer er misschien weer een lading komt ..., lig je dan niet lekker op het strand .

Dit was niet de reden van onze terugkeer  ..., maar het heeft zo moeten zijn! Bedankt Carlos! Ook jij wist dit niet ..., maar je denkt vandaag vast nog even aan ons ... en onze terugreis, wanneer ook jij dit leest of hoort in het nieuws