Onze buurman (duits) heeft een kleine brommer waarmee hij overal naar toe rijdt. Zijn garage is kleiner dan die van ons ..., dus John was best wel geïnteresseerd naar deze brommer. Hij zag mij er wel op rijden en dan onze 2 fietsen niet meer meenemen. De buurman is ook aan gewicht, dus eventueel kon John dan ook nog wel achterop.
Zien jullie ons al rijden? Nou ikke niet! Niet dat het een ontzettend leuk ding is ..., maar onze fiets maakt niet zo'n herrie en gaat ook met gemak 25km p/ uur en dat is voor mij snel genoeg ..., wil ik even boodschappen doen. En dan had ik het nog niet eens over het gewicht.
Daarom even met de buurman gebabbeld en trots liet hij ons zijn "Moto" (is spaans Ben wat Spaanse woordjes aan het leren)) zien. Het gewicht viel reuze mee ... Zonder brandstof was het gewicht 70kg. In die zin niet veel meer dan onze fietsen. Ennnnn .... hij kon ook veel harder dan onze fiets ... , maar daarentegen moet je ten alle tijde een helm op.
Dus ... denk dat wij met deze hitte het toch maar bij onze fiets houden, maar het is wel een mooi ding!
Vanavond zaten we even buiten ... en kwam de Marokkaanse man naar ons toelopen. Of ik een schaaltje had, want hij had Marokkaanse soep voor ons. Echt ... we worden hier wel verwend ...
Een paar uur later kwam er een man tussen de campers doorlopen met een soort van kleedje. Liep voor ons langs en liep door naar een palmboom verderop. Hij legde zijn kleedje op de grond en trok zijn schoenen uit. Dacht gelijk aan een gebed en ... ja ... hij stond naar het oosten gericht.
Voor deze mensen kun je alleen maar respect hebben ... Niemand tot last zijn en toch je geloof getuigen.
Zelf zat ik al in de camper om deze blog te schrijven, toen hij weer terug kwam. John knoopte een gesprek met hem aan en in een beetje Engels spraken ze met elkaar over het geloof en John vertelde dat hij katholiek was. Beiden respecteerden elkaar ... en deze man bedankte John met een door hem gezongen gebed ... voor John zijn welzijn en dat hij John heeft mogen ontmoeten.
