Couscous ...

Gepubliceerd op 20 juli 2018 om 23:06

We hadden net een broodje gegeten op het strand. Een bladerdeeg broodje gevuld met een vleessoort. Lekker vet en goede vulling voor de maag ...

In feite konden we daar de middag wel mee rondkomen ...

Ware het niet dat we even daarna de Marokkaanse buurman op ons  zien afkomen. Hij woont  in Spanje en is met een Spaanse vrouw getrouwd ...  "Kom ..., kom ... meekomen", werd er gezegd. "Comer" (eten) Geen vraag ..., maar meer een bevel ...

Even later liepen we terug naar de camper..., de stoelen, parasol en wat kleine zaken achterlatend. De tas en camera namen we maar wel even mee terug. 

Bij de camper aangekomen kwam de buurman met een bord met zilverpapier afgedekt op ons toelopen. Voor ons ... een groot bord met couscous. Echte honger hadden wij niet, na het eten van die grote broodjes ..., maar dit lieve gebaar konden we na zijn 'bevel' niet afslaan. 

In de camper hebben we deze heerlijke couscous, samen opgegeten. 

 

Natuurlijk hebben wij de mensen hartelijk bedankt voor deze maaltijd, waarbij hij vertelde dat zij vrijdags altijd couscous aten en zondag altijd paella  ...  Moesten we ook zeker proeven!

Wij kunnen goed met hem praten ... Dit omdat hij 4 jaar in Nederland had gewerkt (legaal) en ook in Duitsland (illegaal) Zodoende kan hij zich in deze talen goed verstaanbaar maken. 

Híj hield van Nederland, en zeker omdat hij voor die korte tijd dat hij in de jaren eind 60, begin 70 in Nederland had gewerkt ..., daarvoor nu elke maand een pensioen  ontvangt van € 360,=   Daar keken wij toch wel even van op en waarschijnlijk . . jullie nu ook ...

Het was intussen al bijna 16.00 uur toen wij weer teruggingen naar onze plek op het strand. Het was intussen wat gaan waaien ... en daarom hadden mensen (wie weten we niet) onze stoelen plat neergelegd, de andere spullen op een hoopje onder de handdoek en de parasol was keurig ingeklapt en met stok en al plat op de grond gelegd. 

Het was ook wel een beetje dom van ons om zo maar weg te lopen, maar gelukkig zijn er goede Spanjaarden die voor ons denken ...

 

Bedankt ..., lieve onbekenden ...