Een mooie laatste dag voor dit jaar in Alicante. Op het moment dat wij hier aankwamen, was het niet de bedoeling om hier zo lang te blijven ..., maar we hebben meer dan genoten en vandaar dat het net als vorig jaar weer uitgelopen is naar een maand.
Wanneer je een maand op 1 plek staat, dan moet het toch ook wel héél mooi zijn ... We begrijpen dat dit niet voor iedereen zo zal zijn en wanneer wij dit niet zelf hadden ervaren en het anderen zagen doen , dan hadden wij daarover misschien hetzelfde gedacht. Maar nu .... ? Nu we de ervaring wel hebben, weten we zeker dat we terug zullen komen ... en gelukkig velen met ons ...
De 10 liter water die we gisteren hadden bijgevuld, was vandaag al weer op ... Dus de rest van de dag geen kranen meer gebruiken. Al het water van vandaag kwam nu uit waterflessen uit de winkel. Gelukkig hadden wij genoeg, want toen onze vriend de Spanjaard vanmorgen naar de winkel ging vroeg hij aan ons of wij ook nog wat nodig hadden.
Aan hem dus een grote fles van 10 liter water besteld en een stokbrood. Lief dat hij dat voor ons mee wilde nemen en nog liever dat hij absoluut geen geld hiervoor wilde aannemen, toen hij het bestelde ... bij ons bracht. Natuurlijk ging ik daar niet mee akkoord, maar hij wilde geen geld aannemen ...
In heel veel dingen staan wij versteld hoe vele Spanjaarden zijn. Gastvrij en uiterst vriendelijk wanneer jij toenadering zoekt in de vorm van groeten of een vraag.
Vanmiddag ontmoetten wij ook weer oude bekende Spanjaarden. Degene met dat kleine hondje dat we een paar weekenden hadden ontmoet. Zij kwamen een praatje maken en hadden niet verwacht dat wij hier nog zouden staan, omdat wij hun toen hadden verteld dat wij vorig weekend zouden vertrekken.
Het kleine hondje kreeg door ... dat hij ons kende (door de vele plakjes worst) en liep steeds naar mij toe. Alleen had het bazinnetje te kennen gegeven dat hij wat last van de maag had en daarom geen worst mocht hebben. Op het moment dat zij door wilden lopen, bleef het kleine ding ons vragend aankijken. Hij had nog geen worst gehad en liep dus niet mee met zijn baasjes.
Echt ... wat was dat moeilijk om helemaal niets te geven ... , wanneer je in die kleine vragende ogen kijkt. Het duurde even voordat hij dan toch maar op het geroep van de baasjes reageerde. We hebben hem op de film (van vorige keer) met zijn kleine bewegelijke staartje. Een mooie herinnering.
Het was een heerlijke extra dag hier ... en heb genoten van alles ... en zeker van John die zichtbaar zat te genieten van alles om hem heen ...
Het is hem zo gegund..., want wanneer hij geniet, dan geniet ik ook ...
... meestal. .
