Moe ... en met mooi beelden op ons netvlies ..., vielen we gisteren als een blok in slaap.
Vanmorgen scheen het zonnetje weer recht in mijn snuit. Geen luikjes dicht, zoals op de camping. Geen mensen voor je ... , maar weer een mooi uitzicht op de zee ... Wat een vrijheid! De vrijheid ..., die wij zo misten.... Hier zijn we thuis! en voelen we ons thuis .... "Thuis in den Vreemde".
Geen hekken om ons heen, geen poorten die dichtgaan, geen mensen die flaneren over de camping en geen kinderen die tot in de nacht spelend, lachtend etc over de camping zwalken of stiekem in hun eerste verliefdheid samen ergens staan of zitten ... Gewoon de rust ..., met de geluiden die bij deze plaats horen.
Vlug de tafel en stoelen naar buiten om daarna de genieten van de zon op je huid en van het geluid van de rollende golven. Het beloofde een mooie dag te worden ... en dat werd het!
Vandaag kwamen er een aantal campers bij, waaronder 2 Nederlanders. Gisteravond stond er ook al een jong Nederlands stel uit Zeeland. Kwamen even gezellig buurten en gingen daarna na een camping verderop om daar heerlijk van de glijbaan te glijden in een mooi zwembad.
Gisteren hadden ze in Alicante zelf al in de zee gezwommen ... Het water was koud, maar eenmaal door .... viel het toch ook wel weer mee ... Een toeter een zwaai ... En daar gingen ze. Ze willen nog doorrijden naar Grenada en dan weer terug klimmen naar boven ... naar huis. A.s. maandag moet er weer gewerkt worden.
Wij hebben vandaag vele gesprekken gehad met de Nederlanders om ons heen en verder rustig in ons stoeltje gezeten, genietend van de zon. Nog even naar het winkeltje aan de promenade ... En zo gleed de dag aan ons voorbij.
En 's avonds ...? Een beetje tv kijken..., even bellen (vriendin) Al snel had ik stokjes nodig om mijn ogen open te houden ... en John sliep al half naast me!
Daarom deze avond .... vroeg op bed!