Vliegende vissen

Er was voor vandaag bewolking voorspeld en er kon regen vallen, maar gelukkig bij het opstaan scheen de zon. Af en toe zat deze even achter een donkere wolk. Gelukkig ging die rechts van ons ...  mooi om ons heen. We konden daarom, zo als gewoonlijk ..., weer fijn buiten zitten.

Omdat het vliegveld hier even verderop achter de camper ligt is het altijd een komen en gaan van vliegtuigen. We horen ze wel ..., maar het stoort ons niet. 

Bij het opstijgen vliegen ze vlak boven de appartementen van het plaatsje Urbanova, die gelijk rechts aan de camperplaats grenst.  De camperplaats ligt gelijk aan de Promenade, dus vanmorgen op pad om een vliegtuig van dichtbij te fotograferen.  

Het was nog vroeg en daarom waren alle restaurants en barretjes nog niet open..., maar af en toe liepen er mensen,  die of gezellig van het ochtendzonnetje genoten... of de hond aan het uitlaten waren.

Het valt ons trouwens op dat heel veel Spanjaarden kleine hondjes hebben. Toen Joska (Ons overleden hondje) net een half jaar was en wij (mijn zus en ik) met onze ouders in Spanje waren ... zag je geen Spanjaarden met hondjes. Nu zo'n 18 jaar geleden. Er is daarin veel veranderd. 

Was nog maar net aan het lopen of kreeg drang om naar het toilet te gaan. Nu wist ik dat er langs de Promenade op het strand toiletten waren, dus bij hoge nood kon ik daar altijd nog naar toe gaan.  De drang werd erger en ik was het eerste toilet al gepasseerd.  Liep dus stug door om bij het 2e toilet te komen. Begreep intussen dat teruglopen geen optie meer was, dus vlug het paadje op ...  naar het toilet.

Probeerde de deur open te doen.... ennnnnn .... op slot!  Nou daar sta je dan met je goede gedrag... en dichtgeknepen billen. Kon het natuurlijk bij een restaurant vragen...., maar had geen stuiver op zak ... en dan met een taalbarrière,  leek mij dat geen oplossing.  Er zat dus niets anders op ... om terug te lopen ....

In feite is het helemaal niet ver ...., maar geloof me ..., wanneer je héél nodig moet ... is alles veels te ver.  Lopen, lopen, lopen.... en gelukkig daar is het einde van de Promenade ... en bijna op het einde van de camperplaats staan wij ....

En nu denken jullie natuurlijk..., die heeft de broek vol.... Ze heeft het nèt niet gehaald ....  Maar gelukkig  is mij dat gespaard gebleven ....

Bij de camper aangekomen stoof ik naar binnen en liep een verbouwereerde John voorbij. Die dacht dat er weet-niet-wat gebeurd was ... toen hij mij aan zag komen stormen... Gelukkig konden we er na de toiletgang ... samen om lachen, al had ik geen foto kunnen nemen van een vliegtuig van heel dichtbij ...

De zee was ruw vandaag, maar toch samen even het water in ... Bij het lopen op het strand zag ik opeens iets liggen. Wat was da-at? Een vis met vleugels ...? Is dat nou een vliegende vis? Het arme diertje was dood, maar nog niet voor lang, want het zag er goed vers uit ... Aan een vleugeltjes opgepakt en meegenomen naar de camper om er wat foto's van te maken. 

Vliegende vissoort 

Plaats meerdere foto's om een goed overzicht te krijgen

Vanmiddag trok de gehele lucht dicht ... Grote donkere zwarte wolken...  Het begon hard te waaien en daarom de stoelen en tafel maar binnen gehaald.  Het duurde dan ook niet lang of het begon te regenen ... Gelukkig had ik net op tijd het visje op de foto gezet, want even later was het muizen ...

De rest van de dag binnen in de camper doorgebracht. Het was wel weer droog geworden en de wind was gaan liggen ..., maar buiten gaan lopen was geen optie. Het lijkt wel plaksel .. dikke klonters blijven onder je schoenen plakken ... en die rotzooi zien wij niet graag terug in de camper.  Verplicht binnenblijven dus ...

En nu vliegensvlug .... naar bed