Zo kort? ... of is het ... Al zó lang?

Onvoorstelbaar .... Wij zijn nu 12 weken onderweg. Op de kop op af... voor 12 weken terug de camper opgehaald en de volgende dag zijn we erin gaan slapen en nog niet weer op ons eigen bedje thuis. 

Een heerlijk bed .. waar we ontzettend tevreden over waren en natuurlijk zijn. Deze was ook met veel zorg uitgezocht...het beste van het beste ... en nu liggen we dus al weer 12 week op een bed die gewoon bij de camper werd geleverd .... ennn we slapen ontzettend goed. Het is een gewoon matras dat in feite op houten planken ligt. Niks geen dure vering of wat dan ook... en we slapen als een roos.

Wil hier dus eigenlijk mee zeggen, dat een duur bed niet hoeft te betekenen dat je slaapcomfort daarmee wordt verhoogd.  Wij zijn dit gewoon aangegaan ...en zou het niet goed zijn geweest,  dan hadden wij hierin bij thuiskomst wel onze maatregelen genomen ... ander bed etc etc ... , maar is dus níet nodig!

Verder hebben wij in deze 12 week zoveels mensen ontmoet en gesproken en zoveel staanplaatsen gehad, dat wij aan de ene kant  het gevoel hebben dat wij nog veel langer onderweg zijn ... en aan de andere kant kunnen wij het ons haast niet voorstellen dat wij ál zó lang onderweg zijn. De tijd gaat ontzettend snel ...

Wij staan hier op deze plaats nu al weer 4 week. En het is omgevlogen ... A.s. maandag gaan wij echt weer verder .. De overburen schrokken dat wij nu echt weggaan. Zal ook even een moeilijker afscheid worden dan dat wij bij de anderen op de camping hebben gehad.

Je stapt 's morgens uit de camper en dan zitten zij al op hun plaats. Altijd vriendelijk...niets is hun of ons teveel. Altijd een praatje en/of de helpende hand ... en dit van beide kanten. Elkaar je eigen privacy gunnen en er toch zijn...  Ook voor hun zal het even wennen zijn dat ze 's morgens geen bedrijvigheid van ons meer zien.

Ongetwijfeld komen er andere mensen tegenover hun staan ..., want het blijft hier een komen en gaan..., maar of er weer zo'n klik zal komen? Ik betwijfel het ... en dat geld ook voor ons.

Het is nog geen maandag ... en loop dus op de dagen vooruit ..., maar i.v.m. de brand in de familie waren onze gedachten vandaag ook vaker even op het thuisfront. En wanneer je dan gaat schrijven ... komt er dit verhaal uit. 

Een vreemde kronkel