Het konijntje ...

Gepubliceerd op 25 september 2017 om 21:29

In de pan ...

 

Weer een afscheid vanmorgen van tijdelijke buren en weer waren het ontzettend leuke mensen. Daar zij een foto van ons wilde nemen om ons te blijven herinneren, heb ik natuurlijk ook voor hun weer een video gemaakt. Dat hadden ze ook wel verdiend!  Intussen deze video naar hun toegezonden.

 

PHOTO_20170925_105129-1.jpg

De foto door haar gemaakt, waar haar man bij opstaat 

 

Na het afscheid zijn we rond een uur of twaalf naar het strand gegaan, want het was inmiddels weer erg warm bij de camper.  Alleen hielp dit nirrt veel, want bij de zee was het niet minder warm of zo nog warmer. Er was geen zuchtje wind en daar was geen schaduw, maar wel genoeg water ...  en daar maakten wij dan ook graag gebruik van ...

 

Gelukkig na een tijdje, kwam er ook een windje bij ... en dan is het aan het strand goed vertoeven. 

 

Zo rond 15.00 uur ben ik terug gegaan naar de camper ..., want inmiddels was het windje van weleer een steviger windje geworden en wilde nog even naar L'Ampolla en moest ook nog aan het werk! We hadden het konijntje nog in de koelkast en deze zou vandaag de pan in gaan... Had hier en daar al vernomen, dat deze echt wel een tijdje op moest staan.  Dus hield het strand voor gezien...

 

Alvorens aan de konijn te beginnen..., eerst even douchen, rustig even zitten met mijn boek en toen... het konijn uit de koelkast.

 

Tja... hoe pak je dat aan... Eerst de kop eraf snijden, was mij verteld ... al zo ook de voorste poten. Toen de achterpoten, want dan waren deze beter te braden. Toen nog even een inspectie in het lijfje en daar zaten ook nog 2 dingetjes.... (nieren? ) Dit er ook maar uitgehaald. Daarna wat spekjes in het lijfje gedaan en dit vast gezet met prikkertjes. 

 

Olie en boter in de pan... zout, peper en paprikapoeder op het konijntje en hup de pan in... Goed rondom aanpakken.... Intussen een grote ui gesneden, een heel bolletje knoflook geperst en een tomaat gesneden. Dit alles met wat water bij het konijntje in de pan gedaan.  Nog wat broccoli dat nog in de koelkast lag ,vriesgroenten uit de diepvries en een potje tomaten puree toegevoegd. Nu alles lekker laten sudderen ... Ik moet zeggen ... het zag er smakelijk uit. Dit werd ook nog bevestigd door onze Zwitserse buurman, die even een kijkje kwam nemen ...

20170925_172453.jpg

Zag er goed uit ...

Video: https://youtu.be/UpO7TiFk5t4

 

Intussen kwam John terug van het strand... Hij dacht dat het al later was...., maar het was nog maar 17.00 uur.  Even lekker gezeten samen ...en binnen in de camper pruttelde het konijntje er rustig op los.

 

Daar ik nog even naar de winkel moest en naar de bank mijn eigen fiets maar even weer geprobeerd ... En ja hoor...het wondertje was weer geschied. Mijn fiets gaf weer ondersteuning... Met een glimlach op mijn gezicht richting L'Ampolla.  Bij de eerste heuvel omhoog... shit ... weer géén ondersteuning. Dat werd dus weer mijn eigen vege lichaam als motor inzetten. 

 

Toen even weer wél en even daarna weer niet ondersteuning... Op dat moment besloten om van nu af aan deze gok maar niet meer te wagen. In het vervolg ga ik maar weer fijn op John zijn fiets.

 

Na de bank en de winkel ... liep mijn fiets weer als erg trein ... en was dus in een sneltreinvaart weer thuis.

 

John was blij dat ik er weer was, want hij maakte zich zorgen om het eten ... het pruttelde en pruttelde en hij had het af en toe geroerd. Goed! dat hij dat gedaan had, want het werd ook echt wel tijd dat er wat water bijgedaan werd. Ook nu nog een scheutje madera erbij gedaan, wat ketjap man is en chillii sauce. Goed roeren om daarna de rijst dat ik gisteravond al had gekookt erbij te doen. (Normaal thuis had ik dit gewoon tussentijds gekookt, maar dit is in een camper gemakkelijker en om het warm te maken is dit dan de makkelijkste weg)

 

Tafel gedekt, buren uitgenodigd .... wijntje en fris erbij ... ennnnnn ..... het was heerlijk! Mijn eerste konijntje was goed gelukt!

 

 

 

Nu maar even geen lief klein konijntje tegenkomen ...

 

en

 

intussen hebben wij onze vraagtekens over onze nieuwe tijdelijk buren