Niet geaard...

Wij hebben eerst vanmorgen onze buurtjes uitgezwaaid.  Hun vakantie zat er op en volgende week weer werken... Tja..., dat krijg je als je nog geen pensionada bent... , maar we gaan ervan uit dat hun tijd nog komt... alhoewel??? Hij was 49 jaar en zij 50... Ze moeten nog wachten tot ze 67 en een aantal maanden zijn .. Als dié leeftijd dan nog stand heeft gehouden. Denk het niet... De huidige regering geeft hun geld liever aan andere zaken uit..., dan aan hun eigen hardwerkende Nederlander ... 

Na het uitzwaaien  .... zie film:   https://youtu.be/QcIpvCPi9y4

Mijn fiets, die het electrisch niet meer deed, uit de  garage gehaald en deze weer geprobeerd of het inmiddels weer wat leven had gekregen... ennnnnn ... wonder... boven ... wonder .. kon ik weer fietsen mét ondersteuning!  Dus de regen was wél de boosdoender ... Toch raar ..., dat zo een merkfiets niet tegen een beetje regen kan! Maar in ieder geval heel fijn dat hij het weer doet! Kunnen we eindelijk weer samen fietsen...!

Dan de spulletjes voor het strand ingepakt en heerlijk gezwommen, waarbij John aan aquagym deed. Een Duitser hier bij ons clubje heeft John onder zijn hoede genomen en nu volgt John zijn instructies op. Deze man is een gekwalificeerde trainer en morgenvroeg krijgt John een aangepaste ttraining van hem...

Rond 16.30 uur ..., na mij eerst gedoucht  te hebben, naar L'Ampolla gereden om de diclofinac op te halen. 7 voor mijn zuster, 7 voor mijn broer en 3 voor ons. Wilde graag 20 pakjes, maar ze hadden niet meer in voorraad.

Daarna zouden we weer met de auto naar de flamingo's rijden, maar dit hebben we maar uitgesteld naar morgen. Het was op een gegeven moment al 19.00 uur en dan is het hier ook zomaar ineens donker. Daarom een verstandige beslissing genomen.

Wilde net wat aardappeltjes gaan schillen, toen de achterbuurman mij riep... Hij had lekkere knoflook soep gemaakt en John en ik kregen beiden een schaaltje ... om het te proberen ..

 Tjonge..., wat was dat lekker zeg! Ben zelf gek op knoflook en gebruik er dan ook veel ... Zag daarom die soep dan ook wel zitten.  John had toch zo zíjn bedenkingen,  maar toe hij eenmaal aan de soep had geproefd? ... werd er toch even aan mij gezegd dat ik om het recept moest gaan vragen ... en dat natuurlijk ter harte genomen ...

Onder het soep eten, hoorden wij onze jonge buurman zeggen... "Ooooo  nee toch?" " hebben we geen gas meer. De gasfles is leeg...  en tja ... wat doe je dan? Hun zo laten zitten? Nee... toch? 

We hebben ze daarom uitgenodigd in onze keuken om daar verder te koken. Pieter zei: "Meen je dat?" Ja..., natuurlijk menen we dat ... en dankbaar maakte hij daar gebruik van ... En daar stond hij ... in ons keukentje..., alsof hij daar thuis hoorde ... Ennn mijn aardappeltjes?, die moesten even wachten ...

Super de super ..., nu was hun eten zo klaar en even later zaten ze dan ook heerlijk te smikkelen ...

Maar we zijn er nog niet ... ! Omdat er regen voorspelt was voor vannacht, waren wij nu zo verstandig om de fietsen maar binnen te zetten, zodat ik geen problemen meer ga krijgen met mijn fiets.

Onze jongen buurvrouw liep zenuwachtig heen en weer... Zij zaten nu echt niet op regen te wachten! Bang dat de tent vol zou gaan lopen en bang voor kortsluiting of erger ...Kortsluiting? en ging even naar hun stekker kijken .. en schrok toen echt wel ...

Ze hebben een gewoon snoer meegenomen, die voor binnen is (niet geaard) en 2 aan elkaar gekoppeld en om de koppeling een plastik zakje.

Dit kon dus niet!, straks 2 verkoolde lichamen in een tentje... John en ik keken elkaar aan en dachten beiden hetzelfde ... Ons snoer".... 

Ons snoer losgekoppeld ... en een ander buurman heeft aangesloten op hun koelbox. Nu kunnen 4  personen rustig slapen...

We worden ouder papa... Eerst hadden we zorgen  om Daphne in Frankrijk.... en nu om Pieter en Kirsten...

We zijn der op de wereld om mekaar, om mekaar ... om mekaar, om mekaar ... te helpen nietwaar... yehhhhh