Overhangende dakje...

We staan nu voor het eerst op een echte camperplek ... , dus geen douches, stroom of toilet aanwezig. Wel kun je schoon water innemen, vuil water lozen en je cassette reinigen...  

Er zijn mooie grote plekken ..., maar die zijn bezet  en in het midden kun je dan ook naast elkaar staan. Op het einde was nog een plekje en daar zijn we dan ook maar gaan staan. Wel een beetje dicht op degene die naast ons staat, dus doen we het raampje aan die kant maar dicht, want anders kun je zo met elkaar praten...., wanneer we natuurlijk de Franse taal machtig waren....

Ons nieuwe plekje ... en het huis achter ons is van de 'Gendarmerie'  Hoe veilig willen we het hebben?

Uitzicht vanuit het voorraam 

Het zonnetje schijnt en er staat hier veel wind. Na het dal bijna geen wind/briesje..., was dit voor ons een verademing. Het voelde bijna aan als Friesland, maar dan met een Frans tintje. De overburen zijn Belgen en komen uit Brussel ...en daar va.t heel goed mee te praten. Wat een leuke taal hebben die Belgen. Echt heel mooi om naar te luisteren.  Hij noemt mij geen mevrouw..., maar 'madammeke' en dan ook nog zangerig.... heerlijk om te horen!

Wij hebben een ontzettende mooie route gereden om hier te komen.

Onderweg op onze route ... en hier werd ook gezwommen

De zon scheen, 25.5 graden ... muziekje aan, raampje open... (vinden wij lekkerder dan de airco) en genieten maar ... Natuurlijk zitten er op zo'n route ook minder mooie stukken in, maar dat mag de pret niet drukken, want pret hadden we ..., want de camper is nog heel....

Bijna ..., bijna ...., was dit vanmorgen niet meer zo ...  Omdat wij vanmorgen het vuilwater gingen lozen op de camping wat in principe geen vuilwaterloospunt was...., stonden we wat dicht en ongemakkelijk tegen casettereinigingsplek aan. Op het moment dat alles geloosd was en ik weg wilde rijden, kon ik niet in 1 keer vooruit rijden om te draaien.

Eerst dan maar een stukje achteruit .... goed in de rechter spiegel kijkend en ook op het scherm van  de achteruitrij-camera...., kon het in mijn ogen net. Tot er een oorverdovende schreeuw kwam en een bons ... Sto-o-op! schreeuwde John en gaf een harde klap op de camper. (Dit hadden wij zo afgesproken. Wanneer John op de camper bonst, dan moet ik gelijk stoppen) .... en de camper stond stil ...

Bijna ... bijna ... was ik met de rechterachterkant va  de camper  tegen het overhangende dakje van het betreffende hokje aangereden.  Op een haar-en-snaar na ... is het goed gegaan. Gelukkig dat John daar stond en het allemaal zag ...

Daarom ... onze dag kon niet meer stuk ....en als toegift ook nog een fijne rit samen ...

We zijn blij met onze beschermengel ... of is het ons schildpadje? (Zie BLOG ... 1 augustus 2017)