Solidair

Filmpje:  Solidariteit ....     https://youtu.be/vBvmLhUhH7k

's Morgens hebben wij hier bij het opstaan niet gelijk zon.  We moeten het dan doen met een soort van schaduw, omdat de zon nog zijn best doet om over de bergen te kunnen gluren.  Maar is hij daar eenmaal overheen ..., dan is het ook gelijk 'poepiewarm' 

We hebben dan ook wat afgezweet vandaag ... Het was 32 graden en geen wind. Zelfs John ging op een gegeven moment in de schaduw zitten. Nou.... dat wil wat zeggen!  Hij was al een aantal keren naar de douche gelopen,  om zich even lekker af te spoelen en een fles water staat ook steeds in zijn handbereik. Om te drinken..., maar ook om het lekker over zijn hoofd te laten lopen.

Al zat ik merendeel in de schaduw...., op een gegeven moment kreeg ook ik het te kwaad.  Dus ook 'ikke' volgde de raad van John op om mij even lekker af te spoelen. Maar dat beviel mij echter niet goed ... Wanneer je je gaat douchen en op het knopje drukt ..., dan komt er gelijk warm water ... en dat! ... was nou net niet de bedoeling. Terug bij de camper de garage open gedaan ... kraan open ... en met lekker koud water het nog eens dunnetjes overgedaan. 

Toch handig ... zo'n buitendouche. En wanneer je lekker dicht bij alle kranen staat, kun je het waterniveau snel weer op peil brengen met je gietertje.   Het is even werk ..., maar dan heb je ook wat!... 10 liter water!

Op 1.5 km hier vandaan is een prachtig meer met een mooi strand. Gistermiddag laat probeerde ik er op John zijn fiets even naar toe te rijden om te zien hoe het daar was. Kon je daar gemakkelijk parkeren met de camper ?... etc etc.   Alleen ... heb het hele meer nooit gezien. Was rechtsaf geslagen en had rechtdoor gemoeten.

De weg er naar toe leek mij geen moeilijke weg om te fietsen. En daarom vandaag tegen John gezegd dat ik dat best kon fietsen, zonder accu. John had zo'n zijn bedenkingen, maar liet zich overtuigen....

Wij op weg ... We waren de camping nog niet af of ik liep al met de fiets aan mijn hand. Ja... dat wist ik ook! De ingang hier was ook wel erg stijl. Op de weg zou het wel beter gaan... Nou mooi níet!!!  John reed op zijn gemakkie... en ik moest trappen om het leven... en dan ook nog in die warmte. Kun je je het voorstellen? 

Wat zit daar op de fiets? Een rode tomaat? Neeeeeeee...., dat was ik!  Een hoofd zo rood als een biet en knieën die het bijna begaven ...

John wilde al een aantal keren terug, maar ik wilde niet opgeven.  ( Had inmiddels al weer een stukje gelopen en even gezeten om om adem te komen )  Nog een klein stukje en dan zijn we er.... 

En eindelijk zagen we het meer ...  Het zag er prachtig uit! , maar het pad er naar toe  was zó stijl, dat wij beiden besloten om weer terug te gaan. Dat lange pad... moesten wij bij het weggaan dan ook weer omhoog.... Dat zou mijn dood betekenen... Nee..., dan naar terug...

Het voordeel van omhoog klimmen...., is dat je zonder inspanning op dat stuk.... zo weer beneden bent.

Dit maal zonder cruisecontrol .....