"Roots"

Gepubliceerd op 10 juli 2017 om 23:46

Het begin van het leven en het leven zelf...
Controle ziekenhuis, bezoek aan mijn zus/zwager en een nieuwe stek

Vanmorgen niet wakker geworden van het zonnetje, maar toch ging deze wel al snel schijnen. Wij moesten om 11.00 uur in het ziekenhuis zijn voor de uitslag van John. Voor een aantal weken terug heeft hij een CT-scan gehad van zijn boven en onderlichaam en een algeheel bloedonderzoek, omdat John extreem moe blijft.

Alles startklaar gemaakt en rijden maar ... We waren nog maar net weg, of ik miste mijn E-sigaret. Er was maar 1 optie en dat is weer terug. We stonden op een klein landweggetje en moest de camper achteruitsteken in een bochtje naar een ander landweggetje. Tja ... alles moet je leren en dus de camper in zijn achteruit. In de spiegel kijken...ennnn ik kon heel goed zien hoe de camper de bocht nam. Op de navigatie werd alles achter de camper weergegeven. Echt waar... we waren zomaar het hoekje om ... Dat was gemakkelijker dan dat ik dacht ...  alles is te leren ...

In het ziekenhuis  hadden wij een stille hoop dat er iets naar voren zou komen, dat met een pilletje weg te werken was en dat we dan van het ziekhuis gedoe af zouden zijn. Maar niets was minder waar. De arts kwam met iets aanzetten waar wij helemaal niet op gerekend hadden, omdat hier constant controle op was geweest.

Er was een plekje op de longen gevonden. Een klein plekje. De internist vroeg wanneer er een afspraak gepland was bij de longarts.. Dit i.v.m. John zijn COPD controles.  Dat was pas in oktober.. Dat duurde te lang en wanneer het plekje wel iets verkeerds was, dan zou er eerder actie ondernomen moeten worden. 

Raar ...., er werden steeds foto's gemaakt van de longen en zelfs vorige week nog. En toen was er niets te zien! De arts zei, dat dat op een foto ook niet te zien is ...., alleen d.m.v. een CT-scan. Zo spoedig mogelijk zou er een afspraak gemaakt worden bij de longspecialist, nadat deze de foto had beoordeeld. We krijgen daarover bericht. 

Dat was het dan... een hoop op goed ... en weer een slecht bericht. Kunnen wij dan nooit eens rust krijgen in ons hoofd? en zeker voor John... Was- en is dit zijn pensioen?  Lekker genieten? Eerst K... en nu weer onrust? We kunnen niets meer doen ..., dan afwachten en gewoon hopen op goed nieuws! En dat gaan wij ook doen!

We hebben de camper startklaar gemaakt en zijn richting mijn zus en zwager gereden. Eerst wilden wij achter hun huis overnachten, maar John vond het ook fijn om samen gewoon ergens op een camping te staan. Daarom  de camper in vol ornaat op de parkeerplaatsen  voor hun huis neergezet. 

Wij rijden namelijk een rondje familie om onze nieuwe "trots" te laten zien...  en zo zouden wij dan langzaam naar het zuiden trekken. Maar nu met dit ziekenhuis-gedoe, zijn we misschien genoodzaakt om wat langer in het Noorden te blijven.

Mijn zus en zwager vonden de camper natuurlijk mooi... en we hebben daar even heerlijk gezeten en dan tikt de tijd snel door. Het was inmiddels 21.30 uur en de boerencamping waar we naar toe wilden gaan, daarvoor waren wij te laat. Maar mijn zwager wist nog wel een Minicamping, dicht in de buurt. Even een telefoontje en wij konden nog wel komen. Fijn...heel fijn... we komen er aan.

Het blijkt een plek aan de straat te zijn waar mijn roots liggen. Mijn moeder is namelijk eventjes verder hier geboren. Mijn opa en oma hadden hier een kleine boerderijtje. Vind dit wel heel bijzonder! en kom zo op het idee om John meer van mijn 'roots' te laten zien. 

Het was al donker ... . Even inschrijven... alvast betalen ... en toen liep de eigenaar voor de camper op naar een veld achterin. Wat is het hier mooi en keurig aangelegd!  En wat mooie  grote plaatsen...  Wij stasn liever op een natuurlijke plek..., is wat minder strak ..., maar eerlijk is eerlijk .. we mogen hier niet klagen.

Achteruit insteken en wij stonden te plek.  Even lekker zitten... op de tablet  "Helemaal het einde"  kijken... en lekker slapen. Morgen verkennen wij alles wel ... Het miezert- regent een beetje... net zoals het miezerig is in ons hoofd ..., maar toch geeft dit een rustig gevoel. Hopen dat de definitieve uitslag ons ook rust geeft ... daar gaan wij van uit! Wij gaan gewoon genieten ! Verstand op nul ..., alles gaat goedkomen!

Foto's volgen een dag later ...