Kriebels...

Tja... graag had ik hier nu een berichtje neergezet dat we de camper gaan ophalen of al opgehaald zouden hebben.. Maar nee, dat ik dus niet het geval. Natuurlijk kriebelt het aan alle kanten om het verlossende telefoontje te krijgen, maar wij hebben daar waarschijnlijk even te gemakkelijk over gedacht. In deze is het dus nog even afwachten ... 

Maarrrrrr..., de camper is op dit moment even niet het belangrijkste, want dat is nu mijn man....John.  Hij is gisteren met spoed opgenomen en daar kreeg ik dus even hele andere kriebels van ...

John zijn bloeddruk was helemaal van slag. Hij had namelijk een bovendruk van 217 met een onderdruk van 186 en daarbij een hartslag van 117.  Ook had hij het heel koud (lag te klappertanden op bed) met een koorts van 38.4

Het koud hebben en de koorts, deden bij mij niet de alarmbellen rinkelen, maar de onderdruk! Dat was toch echt niet normaal... Er schoot van alles door mijn hoofd, wat dit allemaal voor gevolgen kon hebben en daarom dan ook gelijk een belletje naar de dokterspost. Deze gaf, na een aantal telefonische testopdrachten aan ons door,  dat wij ons gelijk moesten melden bij de dokterspost in het ziekenhuis.

Daar aangekomen is het gelijk door de dienstdoende arts,  omgezet in een spoed en werd met allerlei toeters en bellen,  alles in werking gezet.  Overal slangetjes en controles en gelijk aan de antibioticum. John was heel erg ziek! werd er gezegd! Het gevolg ... opname ...

Gisteravond nog even paniek...! John kreeg het weer koud en van een koortsopname van 38.6 ging het in een kwartier over naar 41.1 en even daarna was het 42.3.

De hoofdverpleegkundige had een korte lijn naar de arts die alles in het werk zette met verschillende middelen om de koorts te laten zakken...  en na een tijdje lukte dit gelukkig. Op het moment dat er weer normale waarden waren, ben ik dan ook met een gerust hart naar huis gegaan. John was in goede handen..

Vandaag was alles weer stabiel... alleen de suiker heeft nog uitschieters en dan krijgt hij wat snelwerkende insuline toegediend. Waarschijnlijk heeft hij een fikse urineweg ontsteking, maar daar is pas zekerheid over met de uitslag van de kweek die is gemaakt. 

Dit ziekenhuis  (Antonius Ziekenhuis in Sneek) heeft al vaker zijn leven gered, dus John is in goede handen.

En de camper? ... Wanneer John weer genezen, dan wordt dit weer een 'hot-item' ... en we hopen dat wij dan ook eindelijk hier in dit BLOG met een mooi reisverslag kunnen beginnen...