Gisteren rond 20.30 uur waren wij op het strand bij Alicante.
Door het gebeuren rond de drugs en de Guardia Civiel, waren we veels te laat uit Villaricos vertrokken. We reden langs een ontzettend mooie route langs de zee ..., richting Aguilas. Daar kun je je camper wassen en via een trap kon je dan ook bij het dak komen. Het werd wel eens tijd dat deze eens schoongemaakt werd. Daarbij was de bodem ook belangrijk i.v.m. met al het zout van de zee.
Tegelijkertijd daar ook de watertank gevuld, toilet geleegd en gas getankt. Alles was weer tip-top in orde toen we vrolijk verder reden.
De gehele weg reden we zonder dat het ging regenen ... Wel zagen we links van ons even verderop in de bergen zware donkere wolken waar het waarschijnlijk wél regende. Gelukkig konden wij met zonnig weer rijden. Dat geeft veel meer gezelligheid en warmte ..., waardoor wij dan ook met de ramen een stukje open reden. Onderweg een aantal keren even gestopt ..., want dan kon ik even roken en John had ook ontzettend zin in ijs. Sinds onze vriezer stuk is ..., eten wij nog maar heel weinig ijs.
Onder het roken even aan de wandel en daardoor zag ik vele sinaasappelbomen. Door even goed te kijken zag ik een mogelijkheid om er dicht bij te komen en zo plukte ik er dan ook 4 af. John moest lachen toen ik er mee hij de camper kwam. Vlug nog even terug en weer 4 gecharterd.
Inmiddels had John er al eentje op. Ze waren iets aan de zure kant, zo zei hij ... Geeft niet ... ze stonden leuk op de fruitschaal en misschien moesten ze nog even liggen.
En zo reden we door naar Alicante om naar het strand bij Urbanova te gaan. Het was ongeveer 19.30 uur en we hadden daarom nog tijd om vlug even bij een supermarkt aan te gaan. Hoefde ik morgen niet met de fiets. De auto geparkeerd en snel de winkel in.
Op het moment dat ik met de kar terug bij John aankwam, stond deze al te wachten ... "Vlug ...vlug ..." zei hij ... "Zet vlug alles in de wagen, want de politie is geweest en we mogen hier niet staan" "het waren 2 vrouwen en ik heb mij er met een smoes uitgeluld en ze gaven mij even de tijd" "Wanneer wij bij hun terugkomst er nog zouden staan, dan kregen wij net als de anderen die daar fout geparkeerd stonden ... wél een boete".
Hadden we toch weer mazzel, dat John met zijn gesmoes de parkeerbon had omzeild.
Met alle boodschappen nog op de grond in de camper, zijn we naar het stand gereden. Het was al donker ... De ondergrond was droog en we konden nog een mooi plekje vinden. Het donderde in de verte boven zee en af en toe fikse weerlichten. Een heel mooi gezicht!
In feite kwam het onze kant op en steeds wat dichterbij. Op het moment dat het zachtjes begon te regenen, hebben wij geen donder meer gehoord en geen weerlicht meer gezien. Een klein buitje is alles wat wij hebben gehad.
Vanmorgen werden we wakker met een mooie zonsopkomst. Deed mij denken aan vorig jaar toen wij hier voor het eerst stonden. Een "warm" moment ... om zo je dag te beginnen.
Daarna was het wat bewolkt tot later op de morgen de zon echt doorkwam. De zee zijn we nog niet in geweest ..., maar we hebben al vanouds weer genoten van het wijdse uitzicht.
Aan het einde van de middag .... "Bieleveld is back!" (In het begin dat wij hier stonden kwamen deze mensen vele malen terug bij ons. Intussen zij al weer terug in Duitsland geweest en zijn nu dan al weer 3 weken terug in Spanje.)
Ze waren even verderop met hun camperbusje gaan staan. Ze wisten dat wij gisteren waren aangekomen en kwamen vandaag dan ook gelijk bij ons. Leuk! ... Onder het genot van een kop koffie ... gingen de verhalen ... over en weer.
Het was of wij en zij ... nooit weggeweest waren