Gat dichten ...

Gepubliceerd op 9 oktober 2018 om 00:00

Gister ... later in de middag sloeg het weer om. Het werd bewolkt ...  Zou het dan toch zo zijn? Zou het echt gaan regenen? In Roquetas de Mar hadden ze dit vaak voorspeld  Alleen klopte die voorspelling voor geen cent ... Wij hielden het daar vaak droog ...

Maar nu ... nu klopte het wel. Het begon hevig te waaien en in de avond begon het te regenen. Eerst een buitje..  en het werd weer droog ... Maar 's Nachts plenste het er op los. Wij hadden alle luiken en ramen gesloten  ...

Vanmorgen was het bewolkt en nog maar 19° en het zou vandaag ook niet warmer worden dan 21°. Dit was voor ons even wennen en daarom zaten we dan ook met dikke truien aan buiten. Onze Schotse buren hielden ons, zoals altijd gezelschap. Weet op het moment niet meer wat wij spreken ... Engels of Schots.

Wij waren blij dat Jackeline weer lachte ..., want gisteren kreeg ze een bericht dat het niet goed ging met haar zoon, maar na een check in het ziekenhuis was hij gezond verklaard en vandaag had ze hem aan de telefoon . Alles was goed en zij moest zich niet haasten om naar huis te komen.  Ze hoefde zich geen zorgen te maken en fijn van de vakantie genieten. Dit omdat hij gehoord had dat zij de Ferry wilden omboeken om zo snel mogelijk naar huis te gaan. In eerste instantie zouden ze vanmorgen vertrekken ... Maar nu ... nu alles zo goed is ... blijven ze nog even.

Ook wij waren ontzettend blij ...  Normaal gesproken zouden wij morgen (woensdag) of donderdag weggaan. Maar vandaag hebben wij gezegd,  dat wij nog een weekje blijven ..., wanneer het weer goed is. Dan hebben wij nog 3 weken om te staan in Allicante. Vandaag hebben wij een afspraak gemaakt bij onze dealer voor de deur, de hor, en de koelkast  ...  en wat er verder nog te controleren bij een camper  van een jaar oud. ... voor de 15e november. We rijden dan waarschijnlijk de 8e of 9e november richting Nederland  ...

Vandaag was het geen goed weer.  De bewolking werd donkerder en donkerder ...

We dachten dat we het wel droog zouden houden ..., maar niét dus ...! Het begon opeens te regenen terwijl ik net iets te eten klaarmaakte voor ons allen en Jackeline thee aan het maken was.

Snel zijn we onze camper ingegaan ... en we waren nog maar net binnen of het kwam met bakken naar beneden. We zaten gezellig binnen met ons thee, stokbrood en gebakken ei met kaas, tomaten, zout peper en paprika. Nog wat druiven op tafel ... en zo lieten we de regen en zelfs ook hagelstenen (niet zo groot) op de camper neerkomen. Wij zaten droog ... en vulden onze maagjes goed! en babbelden heel wat af.

Sam zit vol met mooie verhalen ... also ook met wijze gezegden. Wij horen hem graag spreken ... en Jackeline is een warme, lieve zachte vrouw. 

Na de regen kwam zowaar het zonnetje even door ...  en gelijk was het weer warm. De truien gingen uit en daarna liepen we weer in een shirtje rond, maar onze broeken hielden wij wel aan.

Voor de hevige regenbui was er een nieuwe camper bijgekomen en die man was niet de gewone weg naar beneden gereden om op de camperplaats te komen.  Vertelde hem dat er een andere route was om hier te komen ...,  en wees hem waar dat was. Dat vond hij wel erg smel daar. "Smal?" ... "nee hoor ... je kunt daar zo rijden. Is breed zat!" Samen liepen wij er naar toe ... 

Wat ik toen zag ..., daar schrok ik toch wel even van. De grote hoeveelheid aan regen, had een uitweg gezocht in zijn stroom naar de zee en had zo een hele gleuf geslagen in het pad waar wij met de camper overheen reden. Snapte niet hoe dit mogelijk was. Het zou hier toch vast wel eens vaker regenen.

Daarop naar John en Sam toegelopen en hen verteld wat ik net gezien had.

Sam liep gelijk met mij mee en schrok ook. Wij inspecteerden het grote opvlakte achter ons of wij daar misschien met de camper over konden rijden, maar dit keek ons niet verstandig.  Daarop zeiden wij tegen elkaar dat we dat gat moesten dichten. Zag een grote boomstam liggen . Deze hebben wij er eerst samen ingegooid. De man die eerst met mij meeliep kwam ook helpen. We gooiden het grote gapende gat vol met stenen. John zette er aan de zijkant 2 stokken neer, zodat het verkeer van auto's en campers konden zien dat ze er tussen door moesten rijden.

De eerste camper kwam er aan. Iemand verliet het terrein  ...  Had niet meegeholpen, maar reed er overheen. Het werkte perfect! Wij waren trots dat wij dat geflikt hadden. 

's Avond kwamen de buurtjes terug die er vanmorgen weer op uitgegaan waren voor "huizenjacht" Ze hadden gelijk de aanwijzing begrepen van de stokken aan de zijkant en complimenteerden ons voor het goede werk. Ook een paar Spanjaarden hadden de duim opgestoken ...

 

Tevreden zaten wij 's avonds in de camper. Wanneer er nu in de vroege/late uurtjes auto's van vissers zouden komen, dan zouden zij tenminste safe bij hun 'vissersstek' arriveren  ...  

 

 

En wij? .... Wij kunnen het terrein weer veilig verlaten  ...