Wederom een hele warme dag vandaag. Na een rustige start waren we vanmiddag weer op het strand te vinden.
De parasol konden we gelukkig nog goed gebruiken, want er stond bijna geen wind. De zee was zo kalm, dat het wel een meer leek. Daarbij was het voor de verandering ... super schoon en niet te warm of te koud. Ideaal ...
Zo zaten we dan ook weer fijn te lezen ..., te puzzelen en tussendoor het water in .... tot het rond een uur of vier begon te rommelen in de lucht. Onweer ...? Hadden ze dat voorspeld? Achter ons en richting Almeria op ... was de lucht erg donker.
Om niet voor verrassingen te komen staan ..., ben ik alvast terug gegaan naar de camper. Kwam er regen, dan kon ik in ieder geval de luiken dicht doen. Kwam er niet van ...? Geen nood ..., in mijn boek staan de letters net zo geschreven als op het strand.
Alleen kwam ik in eerste intantie niet toe aan het lezen. Had vanmorgen de bedden afgetrokken en die moesten ook nog opgemaakt worden. Een warme zweterige klus, maar met de ventilator gericht op mijn lichaam gericht, kon ik de druppels beter in bedwang houden. Zou ook zonde zijn dat die op de schone lakens terecht zouden komen.
Toen de klus geklaard was...., koffie gezet en wie kwam daar aanlopen? John ... ! Bruin tot op het bot ... Hier een praatje, daar een woordje ... al verstaat hij weinig van het spaans, ..., het maakt hem niet uit.
Op het moment dat wij samen aan de koffie zaten, begon het iets te regenen. Hier en daar ....een paar druppen. En dat was alles ...
De zon was weg ...., maar tussen de druppen door ... toch nog even wat gelezen en intussen stond de soep te pruttelen op het gas.
Van Spaanse buren ... wat oudere mensen, waarvan de man altijd een sigaar rookt ..., had John gisteren een sigaar gekregen. Vanmorgen maakte John hem duidelijk dat hij het heerlijk had opgerookt. "Bueno sigaar" , waarbij John bij hegg woord sigaar een rokende beweging maakte. De man tevreden en John tevreden, terwijl de sigaar ergens in de camper lag verstopt, want John rookt geen sigaren ...
Na de koffie, die wij hadden gedronken ... wilde John iets terug doen. Een koud pilsje voor de man ... Omdat onze koelkast niet goed werkt, werden er eerst wat pilsjes koud gezet in de vriezer. Op het moment dat ze koud genoeg waren, bracht John ... zelf met een biertje in zijn hand ook aan de man een biertje. Ik liep achter hem aan met een rijstlikeur (smaakt naar Baily's) voor zijn vrouw. Samen brachten wij een toast uit ... en we zagen aan hun dat ze het enorm waardeerden.
Maaaaarrrrrr ...., dat het zó gewaardeerd werd ... , was niet onze bedoeling, want het duurde niet lang dat ze met hun beiden naar ons toekwamen. Hij had een stuk kaas in zijn hand en maakte ons duidelijk dat wij die na het openmaken ... zeker 10 uur moesten laten ademen, alvorens wij deze zouden gaan eten. Wij bedankten hun vriendelijk ... , maar voelden ons wel een beetje opgelaten.
Op het moment dat de soep klaar was ..., brachten wij hun beiden uit dankbaarheid ... ook een bordje soep. Ennneh dát ..., hadden wij nu net even niét moeten doen ..., want het duurde niet lang of ze stonden weer bij ons aan de deur. We zaten nu zelf ook net van de soep te eten ... Nu hadden ze een aangebroken fles bij hun ... Hij maakte ons duidelijk dat het een soort wijn was en dat we die moesten drinken bij het eten van de kaas.
We bedankten vriendelijk ..., want dit! was echt niet onze bedoeling ... Alleen nam hij daar absoluut geen genoegen mee en zette de fles resoluut op onze tafel neer ... Wij moesten daar echt samen met de kaas van gaan genieten.
Hoeveel vriendelijkheid kun je tegenkomen ... ? Hier in Spanje héél véél ... , al hebben John en ik nu wel tegen elkaar gezegd, dat wij maar niets meer moeten geven aan Spanjaarden ... hoe goed bedoeld ook, want je verplicht hun daarmee om iets terug te doen. En dat is het laatste wat we willen ....
Dit wordt morgen ons smulmoment ...
eerst moet de kaas 'ademen'