Vanmorgen alles weer vastgezet en op naar de receptie om te betalen. We hadden er 25 dagen gestaan en daar werden er dan 3 dagen afgehaald. (Bij 1 week staan kreeg je 1 dag graties). Nou dat is toch maar mooi meegenomen toch?
Totdat hij opeens zei ..., "wanneer wij nog 8 dagen zouden blijven, dat we er dan een maand zouden staan en een maand staan was veel goedkoper. Het scheelde ons zelfs 15 euro, dat we goedkoper warern, dan dat wij nu moesten betalen. Daar sta je dan ... Natuurlijk klinkt dat aanlokkelijk, ware het niet dat wij ons nu hadden ingesteld om verder te kijken.
We hebben dus bedankt en vrolijk ging en we op reis naar de 1e plek waarvoor wij de coördinaten hadden ingevoerd. Het was niet ver ..., en misschien gelijk raak. We hadden namelijk meerdere plaatsen op ons lijstje staan, dus in onze ogen keus genoeg!
Aangekomen op de bewuste plaats, hadden we gelijk door dat dit een miskleun was. Het was een parkeerplaats voor auto's, waar parkeren voor een camper echt niet toegestaan was.
Niet getreurd ..., nieuwe coördinaten invoeren en op naar de 2e plek. In eerste instantie reden we het voorbij ..., dus bij een rotonde weer terug. We werden een klein straatje ingestuurd en eerlijk gezegd leek dat wel wat vreemd ..., maar we reden toch door. We zouden het wel zien . Er stonden links en rechts auto's geparkeerd .... en langzaam reden we naar beneden. Ennnnnn ... de weg liep dood! We konden geen kant op! Rechts voor ons stond een auto geparkeerd en omdat ik even uitstapte om de mogelijkheden te bekijken over het hoe? ... ik misschien kon draaien, kwam de vrouw van die auto naar mij toe.
Ze had door dat wij naar een Camperplaats zochten en vertelde dat wanneer wij terugreden en dan een paar honderd meter verder naar beneden konden rijden. Daar stonden vaak campers.
We bedankten haar en omdat zij wegreden kon ik met vooruit - achteruit etc etc ... de camper moeizaam draaien. En Spaanse vrouw begon aanwijzingen te geven ... lief! En eindelijk konden we weer naar boven rijden. Gelijk rechtsaf ... en daar kon je naar beneden rijden. Alleen boven de ingang hing en grote paal. Op een wit bordje stond 2 ... bedoelden ze daar 2 meter hoogte mee? Het leek wel hoger, maar we zagen geen andere aanwijzing dan die 2 ...
We durfden het risico niet te nemen en intussen waren er een aantal auto's al behoorlijk aan het toeteren geslagen ... Dus we zijn maar doorgereden ...
We reden een mooi stukje route en hebben boven op een uitzichtspunt even van het uitzicht genoten. Intussen een lekker broodje gegeten ... Met volle maagjes reden we weer verder. Nieuwe coördinaten waren al weer ingevoerd ...
Ennneh ..... nee hè ... weer werden we naar een plek gestuurd waar je van verre al kon zien dat dit echt niet bedoeld was voor camper. Het was aan een boulevard aan een druk strand. Er stonden auto's geparkeerd en daar waren de vakken ook voor bedoeld.
Nu werden we er toch een beetje moedeloos van ... Zo is het echt niet leuk meer. En we waren ook nog geen tankstation tegengekomen waar we onze gastank bij konden vullen.
Daarom eerst daar maar eens onze aandacht aan besteed. Station opgezocht, adres ingevoerd en rijden naar ...
We kwamen in een plaats waar we ook weer een stukje naar boven moesten. Alles smal ..., maar het ging. Tot we op een punt kwamen dat we weer iets naar benden moesten. Alleen zag ik onderaan de weg een soort van ketting. Daar konden we niet langs. Dus reed daarom maar recht door.
Miep ... van de navigatie zei: "routeberekening ..." Dan wordt er een nieuwe route berekend ... Nu wilde ze ons op een steile weg naar boven hebben. "Gaat nooit" ... zei John . "rij maar door" ...
Maar doorrijden ging ook niet, want daar mochten we niet in... Dus toch maar naar boven en dan naar rechts en vervolgens moesten we weer naar beneden ... weer naar rechts ... en daar stonden we weer op hetzelfde punt, waar onderaan de ketting hing.
Werd er krankjorum van ... Had het helemaal gehad, want John begon ook al te zeggen ... zorg maar dat is hier wegkomt. Daarom gewoon gek gereden en na de zoveelste opmerking van de navigatie Miep "routeberekening" .., ging ik haar weer volgen. En waar kwamen we uit? Juist .... weer bij de weg met onderaan die ketting ....
Nu zei John .... rij maar naar beneden en ik zorg wel dat die ketting weggaat ...
Zo gezegd ... zo gedaan ... en ik reed naar beneden .... en halverwege de weg zagen wij dat de weg onderin een knik maakte en dat de ketting in feite gewoon aan de zijkant zat. Krijg nou wat ...!!! Je kon er gewoon langsrijden ... De auto's die aan de bewuste weg geparkeerd stonden, hadden ons dat zicht ontnomen ...
Alleen hadden wij door al het gedoe hekemaal geen zin meer om nog naar het tankstation te gaan of naar een andere camperplaats. De uren waren intussen al weer voorbij gevlogen ...
Daarom heb ik Roquetas de Mar ingetoetst, qua coördinaten . . Neus van de camper die kant op en rijden naar ... En daar staan we nu ... , op onze oude vertrouwde plaats ....
We werden vrolijk wuivend binnengehaald door de Spaanse mensen, die er steeds zijn blijven staan.
Gelukkig onderweg ook nog gas kunnen tanken ... Wat wil een mens nog meer?
Dadelijk lekker slapen ... 💤💤💤