Al een paar dagen was John weer extreem moe. Ook zijn bloeddruk blijft lager dan normaal en dat was vandaag ook zo, terwijl zijn hartslag juist hoger is dan normaal (vanmorgen 112 - 65 en hartslag 110) Natuurlijk dit wederom via internet uitgezocht en het blijkt dat bij een lagere bloeddruk de hartslag vaak wat hoger is.
Alleen omdat alles een beetje in de war is , met daarbij de extreme moeheid, stelde ik voor om maar gelijk met een antibioticakuur te beginnen, om het extreme te voorkomen. (Zoals in feite ook met onze arts was afgesproken) Eigenlijk was John het hier mee eens maar we zouden het nog even een nachtje aankijken.
Wel ging John vroeg naar bed ... slapen was hetgeen wat hem goed zou doen.
Op het moment dat ik naar bed ging en John nog een nachtkus gaf, vond ik dat hij wel heel erg warm aanvoelde. Daarom de temperatuur opgenomen en daaruit bleek dat hij 39.1 koorts had.
Nu was het aanzien voorbij en gelijk zijn wij met de antibioticakuur begonnen. Alleen gaf mij dat op dat moment nog niet de rust, kijkend naar het recent verleden en daarom ook maar weer een particulier ziekenhuis opgezocht om bij narigheid gelijk naar toe te kunnen rijden. Daarna de temperatuur nog een keer opgenomen en deze was gelukkig naar beneden gegaan (38.5)
Dit stelde mij gerust en durfde daarna dan ook zelf te gaan slapen.
De volgende dag bleef John koorts houden maar deze kwam gelukkig niet boven de 39 uit. Vanavond was het zelfs nog maar 38.4. Wel besloten we ... om de volgens de arts voorgeschreven 2 stuks antibiotica per dag, vandaag te verhogen naar 3x per dag. Eentje extra voor het slapen gaan, zodat we er zeker van zijn dat John een goede nachtrust krijgt. Daarbij slaap ik dan ook rustig ... en hoef mij geen zorgen te maken dat de temperatuur plots omhoog zal gaan ...
Uiteraard vandaag bij de camper gebleven ... geen stranddag etc ...
Soms moet je buiten de lijnen lopen,
om binnen de lijnen van herstel te komen.