Nu is het hier eigenljjjk altijd brandweer, maar vandaag was het speciaal. Beiden waren we niet meer in de diaree en het water was superschoon. Mooi helder water en geen kwallen. Ja.....zo is het een feest k het water in te gaan.
Alleen de stenen liggen er allemaal nog. Maar de zee was rustig ... dus geen bonkende golven die je omver duwen Al konden deze mij sowieso eigenlijk al niet meer omverduwen, omdat ik vandaag een nieuwe methode heb ontdekt.
Op het moment dat wij het water ingingen, gaf John aan ... "wanneer je nu gaar duiken, dan glij je boven de stenen heen" Had geen snorkel op ... en dan te gaan duiken ... is niet meer zo mijn ding. (Tja ... we worden echt wel ouder) Maar waarom duiken? Het kan ook achterwaarts .... Dus op het moment dat het water net diep genoeg was om mijn lichaam overt de stenen te dragen, liet ik mij op mijn rug vallen.
Druk met de benen spartelend en daarbij zwembewegingen met mijn armen en handen te maken, gleed ik langzaamover de stenen heen. Ureka! ... geweldig! ...., zo heb je totaal geen last van de stenen op de eerste paar na.
Na en heerlijke afkoeling ...werd de terugweg in werking gezet. Op het moment dat de stenen begonnen, heb ik mij weer omgedraaid om zo weer spartelend naar het begin van het strand te gaan. Op het moment dat mij kont de stenen raakten heb ik mij omgedraaid om daarna nog een klein stukje op mijn buik verder te gaan. Daarna gaan staan ... en "Wallah !" ..., nog 1 huppeltje en ik was al aan de kant.
Perfect ... om het zo ... in het vervolg te gaan doen. Alleen weten we niet of dit ook mogelijk is met grotere golven. Wij denken van niet ..., maar daar zullen wij vanzelf achter komen.
Vanavond niet zo lekker gegeten. Had de soort van spagettie in de koelkast liggen en wilde daarvan spaghetti carbonara maken. Had hier al een pakje carbonara gekocht, champignons, veel knoflook,melk en slagroom.Wat extra peper ..., maar dat heb je altijd wel in huis.
Bij de spekjes ging het al mis. Dacht dat ik magere spekjes had gekocht, maar deze waren anders van smaak. Knoflook is knoflook, dus dat ging goed. Of het ligt aan mij, maar voor mijn gevoel zijn de Hollandse champignons ook lekkerder.
Op het moment dat alles gfewoon aan het bakken was, deed ik slvast het pakje carbonaro open. Ach ... neeeeee .... , dit is zo'n soort va snelmaak maaltijd, waar ook de spagettie al bij in zit. Nou ja... carbonadakruiden zij carconadakruiden, dus de spagettie er al vast uitgehaald, om zo de kruiden allee te gaan gebruiken.
Toen alles gefruit en gebakken was ... was het tijd om de spagettie mee te bakken. Dit stond namelijk op de verpakking, dat je het of ... in de microwave of in de pan kon doen.
Een microwave hebben we niet ... dus in de pan!
De verpakking open gemaakt en omdat het verse ..aparte ... spagettie was (wilde ik eens proberen) , probeerde een sliertje te proeven. Hoe smaakt en en hoe gaar was het al? Nou ...het smaakte dus absoluut niet naar spagettie. Het was een soort groente en het smaakte wat bitter.
Daar sta je dan ... alles zo ver klaar en dan heb je geen spagettie. Maar ooooo ...wacht eens even? In het pakje carbonara zat ook spagettie en dat kon je ook zo in de pan doen. Deze gepakt en maar in de pan gegooid. En nu maar wachten onderafen toe roeren tot dit echt gaar zou zijn.
Tjonge..., jonge ..., wat een gedoe en dat in deze warmte! Alle ramen stonden open, maar er was haast geen wind.
De buurvrouw kwam intussen ook nog even buurten. Hoe het was etc etc ... Heb haar de z.g. spagettie gegeven en zij zei dat dit heel lekker was. Het was groente (Wat weet ik niet) en dat moest je even in een scheutje olie fruiten ... Zij heeft het meegenomen. Ik had mijn buik er al vol van.
Een toennnnnn .... was het eten klaar. John een bordje en ik een bordje ... Het was niet de carbonara die wij gewend waren ... John heeft het gegeten, maar echt lekker? Nee .. echt niet! En had nog wel zo'n zin in verse pasta carbonara, zeker na een aantal dagen niet eten ...
Ons bordje leeggegeten op een restje na ... en dit met de grote "rest" in de pan ... zo de prullenbak in.
Tja ... de echte spaanse taal, zijn wij nog lang niet meester ...