Kwallen, kwallen en nog eens kwallen ... De zee zat er vanmorgen vol mee. En daar sta je dan met je goede gedrag ... Je wilt graag het water even in, maar die (rot) kwallen weerhouden je ervan ... om er lekker in te duiken ...
John vindt het allemaal maar onzin en loopt dan ook zo de zee in ... Die kleintjes doen niets! ... "Nee dat zal wel! ... en die beet van gisteren dan?" ... "Tja dat was dan misschien een iets grotere geweest":. zei John
Nog één blik van mij op het water en ik wist wat mee te doen stond ... Consequent liep ik richting stranddouche ... en onder de heerlijke verkwikkende straal nam ik mijn verkoeling.
Terug op mijn stoeltje kon ik er tot de volgende douchebeurt weer even tegen.
Zo liep ik dan ook een aantal keren heen- en weer ... , om daarna even terug te gaan naar de camper. Tjonge zo een mooi groot strand en kun je het water niet in. Ook de Spanjaarden staan aan de kant op een enkeling na ..., die met een netje de kwallen aan het vangen zijn. Maar dat is vechten tegen de bierkaai ...
En John? ... John poedeld er op los ..., water in, water uit ... Heerlijk fris gebaad, en zonder ook maar één kwallenbeet ... Om jaloers op te worden!
Gelukkig waren de kwallen rond een uur of drie bijna allemaal verdwenen ... en konden wij weer samen het verfrissende zeewater in ...
Zo zit hij 's avonds ook in zijn korte broek en shirtje buiten ... Niet één vlieg (neefje) in de buurt die hem steekt. Kom ik even buiten ..., loop ik met meerdere bulten weer naar binnen!
Smeer me dan helemaal in ... Je ruikt mij al op afstand ..., want echt lekker ruikt dat spul niet. Zo kan ik dan wél buiten even mijn sigaretje roken.
Gelukkig dat we de ramen en luiken allemaal open kunnen zetten ..., want de horren houden deze stekertjes gelukkig tegen.
En nu maar hopen dat ze in mijn dromen ook wegblijven