Toen wij vanmorgen onze ogen open deden ..., was er geen zon . Het was bewolkt, maar gelukkig niet koud, dus hebben we heerlijk buiten naast de camper gezeten. Onze Engelse buren zaten nog even van de rust te genieten, want zij zouden zo vertrekken.
Was fijn dat ze even naast ons stonden, want zo kon je dan af en toe even praten, zoals we ook met onze Belgische buren kunnen. Alleen zijn die heel veel weg.
Zij hebben een vast schema. 's Morgens gelijk bij het opstaan douchen, aankleden en een vuilniszakje weggooien om daarna weg te rijden naar haar familie. In de middag komen zij dan weer terug en gaan ze slapen. Na het slapen weer even buiten zitten om daarna opgehaald te worden door de familie. Laat in de avond komen ze dan weer thuis om weer te gaan slapen en de volgende dag herhaald het ritueel zich. Dit gaat de 4 vakantieweken zo door, zolang zij hier staan.
Zo viert iedereen zijn/ haar vakantie op zijn eigen manier. Wij spreken eigenlijk niet van vakantie, maar een tijdelijke verandering van woonruimte, dat zich kan verplaatsen, zodat het ook een tijdelijke meermalige verandering van woonplaats/ land is. De woonruimte is/ blijft hetzelfde , maar de omgeving is de ene keer prachtig en de andere keer wat minder.
Zo zaten wij vanmorgen naar de plassen te kijken die hier nog steeds zijn van de hevige regenbui van een aantal dagen geleden. Jullie kunnen je vast wel voorstellen, dat dit nu niet de allermooiste omgeving is. En toch zijn wij héél tevreden ... heel raar .... We mijmerden over thuis wat wij dan nu aan het doen zouden zijn. John antwoordde stellig dat wij met de huidige temperaturen van Nederland naar het strand zouden gaan inJulianadorp. 1uur rijden heen en een uur rijden terug en dat elke dag.
Blij dat we dan hier zitten ... Deur open, een paar meter lopen en je zit al in het water. En al was er op dit monent even geen zon ..., het is en blijf hier mooi!, zelf net de plassen om ons heen.
De Engelse buren gingen nu echt weg. Nog een plakje worst voor het hondje ... web adressen met elkaar wisselen om daarna te staan zwaaien. Leuk stel, dat hier ook even tot rust is gekomen. Fijne vakantie nog!
's Middags kwam de zon er weer door en wonder boven wonder ging John niet naar het strand ... Hij vond het heerlijk zo even bij de camper. Hij was en beetje strandmoe ...., zei hij. Nou..., nu ben ik dus héél benieuwd hoelang die moeheid gaat duren .... Denk zo dat Dit morgen al weer over is.
Zo hebben wij de dag wat doorgebracht en vanavond was er een marathon. De politie liet zijn sirene horen ... Vele lopers kwamen voorbij en moesten hier langs een post, die hun met gele spuitbussen bespoten. Velen hadden op hun lichaam al meerdere kleuren zitten. Wij verbazen ons steeds van het gemak waarmee iedereen hier met alles omgaat. Niks geen speciale afzettingen ... Gewoon een politie die af en toe de sirene even aanzet.