Wij hebben de camper sinds vorig jaar en zijn er toen 4 en en halve maand mee op stap geweest. Nu zijn wij al weer meer dan 2 maanden weg.
Op het moment dat wij de camper kochten, wisten wij dat er 2 lengte bedden inzaten, waarvan de ene net iets langer was dan de andere. Het langste bed was net groot genoeg voor John en ik zou, als kleine opdonder, genoeg hebben aan het kortere bed.
Wij slapen nu ... dan ook al meer dan 6 maanden op deze bedden en we kwamen erachter dat John toch niet helemaal zijn benen kon strekken. Dat was jammer ... heel jammer. John vond het niet zo'n probleem, want zoals hij zei: "ik slaap toch altijd in de foetus houding" Maar toch af en toe ..., stond hij 's nachts naast zijn bed om even zijn benen te strekken.
Tot afgelopen week het "lichtje" ging branden. Met een Nederlandse vrouw stond ik in onze camper bij de bedden en ik vertelde dat John langer was dan zijn bed. Terwijl ik dit zo zei en naar de bedden keek zag ik dat John zijn bed korter leek dan de mijne. Of was dit nu gezichtsbedrog ...?
Samen bekeken wij het goed ... en ja hoor ... John lag in het kortere bed, terwijl ik als een princes al die maanden in het langste bed sliep. Hoe ... dom, dom, dom ... kun je zijn, dat wij dit niet door hebben gehad. Nu we het weten, zie je het ook heel duidelijk.
's Avonds gelijk van bed geruild ... En nu kan John ..., wanneer hij dat wil ... zijn benen strekken. Alleen zie ik hem nog steeds met opgetrokken knieën in zijn bed liggen. En ik? ... ook nu heb ik nog ruimte zat! Moet alleen wel even wennen ... op de één of andere manier stap ik gemakkelijker linksom in bed, dan rechtsom.
Gelukkig slapen we beiden goed!
