Afgelopen nacht begon het hard te regenen . John vroeg tot 3x toe ... "Zijn de luiken voldoende dicht?" Mijn antwoord: " Ja hoor, die geven geen probkemen" en probeerde gelijk weer te slapen ... Totdat John zijn hand verplaatste in zijn bed en voelde dat het vochtig was ... Waarop hij alarmerend zei: "Volgens mij regent het toch naar binnen, want het voelt nattig aan"
Door deze woorden gingen bij mij de alarmbellen rinkelen en stapte gelijk naast mijn bed ... Natttttt! 2 treetjes naar beneden ... errrrggg nat! Jemig!... het regent toch naar binnen ... alles is nat! De hele vloer en de matten!
Gelijk de luiken allemaal helemaal dicht ... een grote handdoek gepakt en gaan dweilen ...en dweilen ... De kleedjes omgekeerd en deze ook droog gemaakt aan de onderzijde en bij de deur neergelegd om niet nat terug op de vloer te leggen. Het was 3.15 uur ... en we waren klaarwakker. Opeens knipperlichten en tractor geluiden. Waaaattttt ...,zo vroeg? Komen ze nu het strand al weer netjes maken? Het regent nog pijpestelen ... en ze komen steeds vroeger !
We hebben ons er maar verder niet meer aan gestoord en zijn weer te bed gegaan om 's morgens bij het opstaan te constateren dat het weer droog was. Het zonnetje scheen, maar buiten zitten was er niet bij ... Het zand plakte je onder de schoenen. Het was 1 smeerboel. Niet verstandig om dan de stoelen buiten te zetten. Overal lagen dikke plassen! Eerst maar wachten dat het zand wat droger was.
Terwijl wij zo in de camper zaten ... en af en toe even naar buiten gingen ..., kwam de auto van de vuil-opslagdienst om de vuilnisbakken te legen. Terwijl zij naar de vuilnisbak toereden die voor onze camper staat, kwamen zij vast te zitten in het zand. De auto ging niet meer voor- of achteruit ...
Onze Duitse buurman bood gelijk zijn hulp aan en koppelde een sleeptouw vast aan de auto. Nu moest deze nog bevestigd worden aan de camper, maar daarvoor moest hij deze eerst even verplaatsen om hem dan goed voor te rijden voor de vuilnisauto. Beetje due kant op ... een beetje draaien ... even in de achteruit .... ennnnnnn vast! Neeeeeee niet de kabel ..., maar de camper zat ook muurvast in de modder ...
Daar sta je dan met je goede gedrag. Zijn behulpzaamheid, werd gestraft ... i.p.v. beloond ...
Gelukkig zijn de Spaanse vuilophalers zeer behulpzaam en zo ook nu ... Zij lieten de buurman niet in de kou staan ... en legden grote palmbladeren onder de wielen en zorgen dat de camper weer uit de modder vandaan kwam. Gelukkig kwam de camper vrij te staan..., maar deze kon niet naar zijn vaste plek gereden worden, want dan zou de mogelijkheid gestaan dat hij weer vast zou komen te zitten .
Daarom de stoeltjes op deze plek gezet met de camper in de achtergrond in afwachting tot deze weer veilig verplaatst kon worden. En daar zit je dan ...
Daarna werd er zwaar materieel gebruikt om de vuilauto ook los te trekken ... , dat natuurlijk ook goed is gekomen ...
Voor ons leuk om allemaal aan te zien .... en intussen was het zand zo ver gedroogd, dat we ook weer heerlijk op de stoelen buiten konden gaan zitten.
Zwempak aan ... even zwemmen, lezen . . en de film bewerken van onze goede buurman, want natuurlijk had ik dit alles voor hem vastgelegd ....
Dus toch ... "Wie goed doet... goed ontmoet"