Afgelopen nacht maar weinig slaap gehad ... Op het moment dat John te bed ging, ga ik vaak nog even mijn BLOG schrijven. Daarna ook nog even werken aan de video, want wanneer wij de volgende dag naar Santo Pola gaan, dan kan de video daar mooi met de gratis WiFi naar YouTube geüpload worden. Wanneer je dan bezig bent, dan wordt de tijd vaak even vergeten.
Toen ik dan zo rond een uur of 2 eindelijk mijn bed op ging zoeken, zag ik dat alle lampjes op de koelkast flikkerden. Ooooooo .... nee ... is het gas op. In ieder geval van 1 gasfles en de andere staat dicht. De koelkast controleren, als ook het vriesvak, want hoe lang was het gas al op? Gelukkig ... alles was nog bevroren ... Nog even proberen .... en het leek goed te gaan. Het groene lampje bleef branden. Alleen dit was maar van korte duur.
Dus zat er niet anders op dan dat ik naar buiten moest om de andere gasfles open te draaien. Sleutel gepakt en naar de gasflessen toe ... Wat spullen buiten gezet, want anders gaat het deurtje niet open. Gasfles opengedraaid, spulletjes weer ingepakt, deur op slot en weer naar binnen. Koelkast weer aangezet en wachten. Het groene lampje bleef mooi branden ... Oké ...en nu vlug op bed.
Kon de slaap niet goed vinden, want was er toch niet helemaal gerust over ... Daarom de benen weer naast het bed en even om het hoekje kijken. Verdorie ...! Alle lampjes waren weer aan het knipperen. John was inmiddels door dit gedoe, ook wakker geworden. "Heb je de andere gasfles wel weer dichtgedraaid?" Vertelde dat dit niet nodig was ..., maar liep toch naar buiten om nogmaals de spullen weer buiten te zetten en de andere gasfles nu dicht te draaien. Terwijl ik dit deed, zag ik het groene ontluchtingsknopje ....Ach, dit had ik vergeten in te drukken. Dat was het! Knopje ingedrukt ..., alles weer opgeruimd en weer naar binnen. Koelkast weer ingesteld en wachten ..., nog even wachten ..., om daarna ... nog even te wachten.
Het wachten werd beloond ..., het lampje bleef branden. Kon ik nu dan eindelijk op bed gaan? Ja ..., dat kon ik! Inmiddels al over drieën en John klaarwakker. Hoe een koelkast je je van he slaap beroofd.
's Morgens om 8.00 uur waren we weer present. De zon scheen al fel ... Het beloofde een mooie dag te worden. De zee was schoon ... en wij konden niet blijven ... Dit hadden wij normaal gesproken wel gedaan, maar omdat wij nu het gas uit te reservefles verbruikten en wij nog lang niet thuis zijn, kunnen we maar beter zo snel mogelijk gas gaan tanken ... om de reservefkes te sparen.
Zo gezegd ... zo gedaan ... Op naar Santa Pola. Onderweg gas getankt , boodschappen gedaan en naar de camperplaats gereden. Daar aangekomen alles ververst en de gehele camper goed! schoongespoten en met een wasborstel alles nog eens nagelopen. Al het zout en zand is in het putje verdwenen ... en al het vocht uit mijn lichaam. Wat een genadeslag met deze warmte! Zoals het water van de camperstroomde, zo liep het vocht van ons lichaam.
Met dit weer kun je beter op het strand staan ..., maar we waren blij dat alles nu klaar was. Camper op zijn plaats gezet en stoelen naar buiten en dan rustig genieten? Nou ... nee ... Eerst de handwas en de andere was in de wasmachine. En dannnnn ...., dan was het tijd om echt de rust weer te pakken.
Er staan weer leuke mensen om ons heen ..., vervelen was er niet bij ... Daarna samen op de fiets naar de stad Santa Pola, op zoek naar een bank. Maar eerst kijken of wij de flamingo's kunnen vinden.... Onze Duitse buren waren inmiddels al weer terug op de fiets en hebben ze niet gezien. En wij ...? Wij hebben ze gevonden! ..., al waren het er maar 5
maar ze staan op ons netvlies ... en heel in de verte op de video
