Gisteren waren er mensen uit Ierland achter ons komen staan. In eerste instantie dachten wij dat zij een nieuwe camper hadden, zo mooi schoon en netjes was deze. Hij blonk aan alle kanten.
Vanmorgen kwamen ze even afscheid nemen.Hij ging zijn vrouw naar het vliegveld brengen, omdat zij weer moest werken en over 14 dagen kwam zij weer terug. Ook liet hij ons even zien wat er in één nacht met zijn camper was gebeurd ...
Van een schone nette camper, was het nu net als de onze een smerige ongewassen camper geworden. Overal lag het zand en het zout er dik bovenop. De glans was totaal verdwenen ... en de mooie blinkende wieldoppen waren nu compleet dof. Zij hadden gisteren samen de hele camper gewassen en opgepoetst en dit was in 1 nacht teniet gegaan ...
Het stormde vannacht aardig en de zee ging erg te keer en kwam daardoor ook veel verder het strand op als normaal. Afgelopen nacht had ik daar nog even naar staan kijken, want wilde toch wel even in de gaten houden hoeveel deze aan het opschuiven was. Niet dat wij in de nacht met de camper in het water zouden komen te staan ... John grapte daarover al de hele avond. "Zullen we maar vast gaan rijden?"
Ach ... ik wist wel dat het zo'n vaart niet zou lopen ..., maar wilde daarover wel enige zekerheid.
Het water bleef zo'n 5, misschien zes meter bij ons vandaan. Eerlijk gezegd ... vind ik dat ook dicht genoeg...
Ook de andere achterbuurtjes gingen vandaag weer verder. En ook deze camper had het nodige zand en zout aanslag ontvangen, waarom hij nu de ramen stond te wassen. Zij wilden graag naar een plaats , zo'n 40km verderop rijden, omdat daar morgen een mooie markt is. Zelfs antiek wordt daar verkocht. Wanneer op tijd, dan kunnen ze in ieder geval een mooie goede plaats uitzoeken op de camping, zodat ze morgen zonder problemen met de rolstoel weg kunnen rijden. Zij kan namelijk niet meer goed lopen/staan, zodat haar man in feite alles verzorgd, terwijl hij al bijna 80 jaar is ...
Rustige en ontzettend lieve mensen ... klagen niet!, maar dragen ... alles met een vrolijkheid waar meniging wat van zou kunnen leren. Zijn in deze reis al tot Portugal geweest en reizen nu weer langzaam terug naar Nederland en wel naar Spijkenisse waar zij wonen aan de Oude Maas. Een ontzettend mooie plek als thuisbasis. Natuurlijk hebben wij hun uitgezwaaid en dit gelijktijdig op de video vastgelegd.
Beide campers weg en wij weer in het zonnetje. De storm was vanmorgen weg ... de zee wordt weer rustiger, zodat wij morgen misschien weer kunnen zwemmen. Nu weer in een nieuw boek begonnen, even naar de winkel en verder rustig genoten van de dag.
Aan het einde van de middag kwamen er weer nieuwe campers voor en achter ons staan en in de avond .... kwam "Bieleveld" ons weer vergezellen. Zij genieten ook met volle teugen van hun 1e camperavontuur ...
en wij genieten stilletjes mee
door hun verhalen ...