Vanmorgen vroeg opgestaan, want het beloofde weer een mooie dag. Omdat het weekend is, dan zijn er ook weer vele Spanjaarden die naar het strand gaan en wanneer te laat ..., dan zou er misschien geen mooie staanplek voor ons meer zijn.
Dus snel in de kleren ... de was die nog op de lijn hing (nat) er maar weer afgehaald en in de douche gehangen ... Dat waren wat shirts, die niet bij de andere was in de droger kon, omdat ik dat op de hete stand aan het drogen was. (Beddegoed en andere zaken die ik er wel bij in durfde te stoppen) Broodje , koffie en sigaretje ..., alle knopjes sluiten en rijden maar ...
Eerst nog even bij de Aldi langs voor wat zaken ... Op het moment dat ik binnenkwam (John blijft altijd in de camper) stond er net een agent bij de kassa. Ach ... dat valt op en verder besteedde ik daar geen aandacht aan ... Alle spulletjes gekocht die ik in mijn gedachten had ... en meer ... liep ik met de kar weer naar buiten rechtstreeks naar de camper. John zit meestal in de deur op het trapje en pakt dan gelijk alles aan, zodat ik de kar dan weer leeg terug kan brengen.
We hebben bezoek gehad vertelde hij ... Bezoek? Ja ... van de politie. Ahhh, ik zag er 1 in de winkel ... Ja, ze waren met hun tweeën en vroegen of ze de camper even van binnen mochten zien ... Niet voor een controle, maar uit nieuwsgierigheid. John vond dit goed ... en ze vonden het prachtig! Ook bij het zien van het bed. Verder hadden ze een praatje gemaakt en ze vertelden dat zij 50 uur in de week werkten. Het waren 2 leuke gasten.
We reden weg ... een rotonde over en zagen dat er aan de andere kant van de weg een verkeerscontrole was. In eerste instantie dachten wij aan de 2 agenten bij ons ... Maar nee dit was de García Civil. Die zijn echt veel strenger dan de plaatselijke agenten. Gelukkig werden wij niet opgehouden en kwamen al snel weer op ons strand aan.
Onze buurman was vertrokken en op onze plaats stond nu een ander. Er was niet echt plek, maar er stonden losse auto's tussen, waaronder er een oudere man er tegenaan stond. Wij hebben de camper er een beetje schuin in de buurt gezet omdat we het vermoeden hadden dat deze mensen zo weg zouden gaan. En dat deden ze ...
Vlug de camper erin geschoven en alles weer huiselijk gemaakt in de camper. Fruitschaal met de placemats op de tafel. Rieten mandje met spulletjes op de bank. Voorste stoelen gedraaid en buiten alles zitklaar gemaakt. In een mum van tijd stond alles weer zo ... of dat we helemaal niet weg waren geweest .
De Spaanse buren zwaaiden en probeerden gelijk weer een praatje te maken. Allen willen we wel praten, maar zonder een klein woordje Engels blijft het moeilijk. Snel mijn badpak aan ... en met het goede leesboek in de zon. Wat een genot! John had zijn puzzelboekje al weer binnen zijn bereik liggen, maar genoot eerst met een blikje fris van al het gebeuren om hem heen.
We konden zien dat dat er steeds meer mensen naar het strand komen en ook de zee is steeds meer gevuld. Daarom zijn er vandaag boeien langs het strand aangelegd als zwemlijn of botenlijn (maar net aan welke kant van de lijn je bent)
Laten wij nu maar aan deze kant blijven ...
Camperzijde i.p.v. boot.