Mijn broer beldde net ... en toen kwam ik erachter dat de blog nog niet online was ... Foutje! ... Je kunt je verhaal schrijven als "concept" ... en was vergeten het te activeren voor online. ??? Bij deze staat het er nu een beetje verlaat op ... ?
Vanmorgen de camper gestart ... , na eerst even het vuilwater te hebben geloosd, schoon water innemen ... En omdat wij toch de slang hadden aangesloten op het water, ook gelijk de camper even afgespoeld + wat vegen met de borstel. Eerst in Arnhem hadden wij al last van 'Sahara-zand en in Ürzig dwarrelde het ook in het rond. We zagen het gewoon op de tablet liggen . . Even schoonmaken ...en dan lag het er al weer op.
Zo dus ook onze camper. . Omdat wij toch zo bezig waren, dan gelijk ook maar even de ramen wat schoongemaakt, want die zaten vol met vliegen die er op uiteengespat waren. Daarvoor moest de camper iets achteruit gereden worden en dat deed ik dus ook ...
Goed in de spiegels kijken en op het beeld van de navi , die dan een scherm laat zien wat er zich achter de camper bevindt. Opeensssss .... hoorde ik een heel vreemd geluid ... mijn hart sloeg mij in de keel! Wat wasssss datttt? Op het scherm was niets te zien ... Zat ik ergens tegen aan ...?
Opeens zag ik John naast de camper ... Hij had de kraan weer aangezet en met de volle straal op de camper gericht was hij al weer aan het spuiten . Wat was ik blij .... DAT was dus het geluid! Gewoon een straal water i.p.v. een gekreukelde camper ... Hieruit kun je concluderen dat mijn geest de deuk van 1 maart nog niet was vergeten.
Met een schone natte camper .... reden we weg van Ürzig . Een klein stukje langs de Moezel ..., richting Saarbrucken. Daar hadden we een camperplaats op het oog. We reden door een mooi stukje Duitsland en met het zonnetje erbij genoten we volop van onze rit. Onderweg nog even tanken ... en dat duurde wat langer dan gedacht, want het computersysteem lag eruit en nu moest alles handmatig ingevoerd worden. Het duurde even ... En toen konden wij onze route weer vervolgen.
Ook nog even een stop gemaakt bij de Aldi om nieuwe afbakbroodjes en wat andere zaken te kopen.
Natuurlijk reden we ook nog een keer verkeerd. Omdat alles sneller ging dan gedacht, stelde John de navi opnieuw in. Saarbrucken was niet ver meer en daarom konden wij ook nog wel een stukje verder rijden. Op dat moment dus even geen navi meer en gelijk werd er dus een afslag gemist. Maarrrrr ... niet getreurd ... de navi herstelde zich gelijk en misschien een kleine omweg ... maar we kwamen in Saarbrucken. Het was een drukte van belang en al heb je nog zo'n goede navigatie. . , door de wigwar van lijnen op het scherm ...reden we daarom net naast de baan waar we op moesten rijden. Dus weer een stukje sightseeing en toen kwamen we op de goede baan terecht.
Nog wat kleine plaatjes door en ... Viva la France! We waren de grens over ....
We keken uit naar een stop ..., waar we even de benen konden strekken, hapje eten ... en een nieuwe camping zoeken. Terwijl we zo reden zag John op een bord een camping staan. Een camping Municipal. .., dat is niet verkeerd. Een stadscamping ..., dus de bordjes gevolgd en daar staan we nu! Het is mooi hier ... We staan aan het water en als enigste camper .
Stoelen en tafel naar buiten, koffie gezet, broodje gemaakt en genieten van het zonnetje, de zwanen ... En de rust!
Eerst voor 2 nachten geboekt ... En dan zien we wel weer verder. Het voelt goed!
En Ürzig is voor ons nu al weer oud nieuws ..., maar mede door onderstaande video .... een mooie herinnering!