Hoewel het hier warm blijft ... voel je hier heel duidelijk dat de zomer voorbij is. Het is op het strand ontzettend rustig en zo ook met de campers. Er staan nog wat Spanjaarden, maar je ziet nu ook meer Duitsers en gisteren reed er zowel ook weer en Nederlander voorbij.
De Duitser die hier al langer staat is in afwachting van de campers die hier komen overwinteren. Dan staan hier ook campers, maar hij gaat dan liever naar het einde van Roquetas de Mar toe, waar hij dan op een betegelde ondergrond staat, zodat hij minder inloop van zand heeft. Zaterdag is hij van plan om daar alvast te gaan staan, omdat hij anders bang is dat hij geen plaats of misschien een mooie plaats krijgt.
Al loopt de zomer hier voor de Spanjaarden op zijn einde, voor ons is het nog steeds warm en en zo voelt het voor ons dan ook nog gewoon zomer ... De temperatuur is nu niet meer ver boven de 30 graden, maar wij kleden ons nog met zo weinig mogelijk kleding. En dit houden we aan tot we gaan slapen of het wordt tijdelijk ingewisseld voor zwemkleding.
Zo ook vandaag ... Vanmorgen keurig gekleed in een korte broek (nee niet mijn nieuwste) en een dun shirtje, waarbij zoals altijd mijn slippers. John stapt 's morgens gelijk in een zwembroek en daarbij dan een hemdshirt. Een normale korte broek? John weet haast zal niet meer hoe het eruit ziet. Een normaal shirt?, ook dat is hij haast vergeten.
Zo zaten we vanmorgen dan buiten en ook onze Engelse buren. Kan niet anders zeggen dat het met deze buren een gezellige boel is ... Steeds is er wel iets waar we het over kunnen hebben of waardoor er gelachen wordt. M.a.w. ... We kunnen het goed vinden met elkaar.
Zo zei Joan vanmorgen dat ze eigenlijk wel even haar was wilde doen. Nou ... daar had ik ook wel oren naar, want bij mij lag ook nog beddengoed en vele handdoeken etc.
Daarom alles bij elkaar geraapt en daar gingen we ... op naar de wasserette. Toen we druk bezig waren om de was in de wasmachine te doen, zagen we ineens een 'Gekko lopen. Tot hij bij het raam kwam ... echt heel zielig om te zien. Hij bleef maar proberen om aan de andere kant te komen en omdat hij maar niet terug ging en het bleef proberen ... , heb ik hem op een gegeven moment met een doek opgepakt en hem zijn vrijheid terug gegeven. Tenminste ...., dat hoop ik ...., want toen ik goed keek waar ik hem had neergezet, was het al te laat.
Had hem namelijk voor een rolluik garagedeur gezet en hij kroop er al onderdoor. Nu is mijn hoop ... dat hij daar ook snel weer weg gaat. Als je een diertje de helpende hand biedt, dan moet het niet geplet worden door een paar autobanden ...
Op het moment dat de wasmachines hun best deden om onze was schoon te krijgen, liepen wij even verder naar het restaurant. Daar hebben wij heerlijk samen gezeten en met een drankje tot onze was schoon was. Even terug om het in de droger te doen en ook die tijd samen genietend doorgebracht aan het tafeltje buiten.
Op het moment dan de tijd van de droger om was ... afgerekend ... en terug gegaan om alles netjes op de vouwen.
Vlug thuis bij de camper alles te plek leggen. Onze kleding verwisseld voor badkleding en om daarna gelijk naar het strand te gaan. Op het moment dat wij thuiskwamen stond John net in de startblokken om zijn weg naar het strand te nemen. Zei tegen hem dat hij niet hoefde te wachten ... Even opruimen en dan kwam ik gelijk achter hem aan.
Voordat we het wisten was het 16.30 uur ... De zon verdween en de lucht trok dicht. Richard was de eerste die camperwaards ging ... en wij volgden een half uur later.
Op het moment dat wij bij de camper kwamen scheen de zon al weer ... en zo hebben we buiten gezeten tot we rond 19.30 uur eens na gingen denken over wat we zouden eten.
Tja ... we eten hier vrij laat ... Nog niet zo laat als dat de Spanjaarden dat doen ..., maar we komen al aardig in de richting. Voordat we op echte Spanjaarden gaan lijken rijdt onze camper al weer huiswaarts, naar een normaal leven?
Maar nu nog even niet ...